کهکشانی که گاز و غبارش از آن بیرون کشیده شده

این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر

در این تصویر، کهکشان مارپیچی "اسو ۱۳۷-۰۰۱" (ESO 137-001) در فاصله‌ی ۲۲۰ میلیون سال نوری از زمین را می‌بینیم که دارد در قلب خوشه‌ی کهکشانی بزرگ آبل ۳۶۲۷ (خوشه‌ی گونیا) پیش می‌رود، و از آن سو خود خوشه هم دارد با خشونت تمام، اندرون بدن آن را بیرون کشیده و به فضا می‌ریزد.

این نما از همگذاری داده‌های تلسکوپ‌های هابل و چاندرا درست شده و ستارگان کهکشان راه شیری در صورت فلکی جنوبی سه‌بَر (مثلث) جنوبی هم پیش زمینه‌ی آن را آراسته‌اند.

همچنان که این کهکشان با سرعت ۷ میلیون کیلومتر بر ساعت در ماده‌ی داغ و تنُک میان‌خوشه‌ای به پیش می‌رود، گازها و غبارهای درونش هم در اثر چیره شدن "فشار رَم" یا "فشار قوچ‌وار تهی‌کننده" بر گرانش کهکشان، از آن جدا شده و بیرون ریخته‌اند.

داده‌های هابل که در طیفِ نزدیک به نور دیدنی (مریی) گردآوری شده‌ نشان می‌دهند در رگه‌های آبی‌فامِ کوتاهی از موادِ بیرون ریخته شده، خوشه‌های ستاره‌ای تازه‌ای پدید آمده.

داده‌های پرتو ایکس چاندرا هم گازهای بیرون‌زده و داغ شده را به شکل دنباله‌های افشان و آبی تیره‌تری نشان می‌دهد که تا بیش از ۴۰۰ هزار سال نوری به پایین-راست تصویر کشیده شده‌اند.

از دست دادن این همه گاز و غبار سرانجام کار این کهکشان را برای ستاره‌زایی‌های تازه دشوار خواهد کرد.

یک کهکشان بیضیگون زردفامِ بدون گاز و غبارِ ستاره‌زایی هم درست سمت راست اسو ۱۳۷-۰۰۱ به چشم می‌خورد.

درباره‌ی این کهکشان کامل‌تر بخوانید: * کهکشانی مانند عروس دریایی

--------------------------------------------

تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies

twitter.com/1star_7sky

واژه‌نامه:

Spiral galaxy - ESO 137-001 - galaxy cluster - Abell 3627 - Hubble - Chandra - Milky Way - star - constellation Triangulum Australe - ram pressure - intracluster medium - galaxy - visible ligh - X-ray - star formation - elliptical galaxy

منبع: apod.nasa

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان