عدسی غبارآلود
 |
| این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر |
اینجا تصویرِ تلسکوپ فضایی هابل ناسا از کهکشانی به نام ان‌جی‌سی ۴۰۳۶ را می‌بینیم- یک کهکشان عدسی که با فاصله‌ی حدود ۷۰ میلیون سال نوری از زمین، در راستای صورت فلکی خرس بزرگ دیده می‌شود.
ویژگی این کهکشان، رگه‌های بی‌نظمی از غبارست که الگوی یک چرخه‌ی مارپیچی را به گرد مرکز آن ساخته‌اند. این هسته با منطقه‌ای افشان از گاز و غبار در بر گرفته شده که تا دوردست فضا گسترده شده و تابش گرم و افشانی که اینجا می‌توانیم می‌بینیم را پدید آورده.
خود مرکز کهکشان هم جای شگفت‌انگیزیست، این بخش چیزیست که به نام یک هسته‌ی کهکشانی لاینری (LINER-type) شناخته می‌شود، یعنی در طیفش خطوط گسیلشی ویژه‌ای دارد- واژه‌ی لاینر (Liner) کوتاه شد‌ه‌ی Low-ionization nuclear emission-line region است و به معنای هسته‌ایست که خطوط گسیلشی طیفش به طور عمده از آنِ اتم‌هایی با یونش کم یا کاملا خنثا مانند O ،O ،+N+، و S+ باشد.
تک‌ستاره‌ی روشن و زردفامی که سمت راستِ پایینِ هسته دیده می‌شود عضو آن کهکشان نیست، بلکه یکی از ستارگان کهکشان خودمانست که در راستای دید ما از ان‌جی‌سی ۴۰۳۶ جای دارد و یک روشنایی نقطه‌ای به چشم‌انداز ما از این کهکشان افزوده است.
به دلیل همین روشنایی نسبی، ان‌جی‌سی ۴۰۳۶ را می‌توان با تلسکوپ‌های خانگی هم پیدا کرد و از همین رو این کهکشان میان ستاره‌شناسان آماتور و عکاسان نجومی محبوبیت یافته است.
--------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
واژه‌نامه:
NASA - ESA - Hubble Space Telescope - galaxy - NGC 4036 - lenticular galaxy - constellation of Ursa Major - the Great Bear - core - LINER - Low-Ionisation Nuclear Emission-line Region - galactic nucleus - spectrum - star -
منبع: spacetelescope
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر