همبرگر کیهانی
 |
کهکشان‌های مارپیچی از بغل (از لبه) چگونه دیده می‌شوند؟
تصویر تلسکوپی واضحی که از کهکشان لبه‌نما و باشکوه ان‌جی‌سی ۳۶۲۸ گرفته شده، قرص کهکشانی پف‌آلودی را نشان می‌دهد که رگه‌های تیره‌ی غبار آن را به دو نیم کرده‌اند.
بی‌شک این نمای ژرف از این کهکشان مارپیچی شکوهمند، نام رایج آن را به ذهن برخی از اخترشناسان می‌آورد: "کهکشان همبرگر".
این جزیره‌ی فریبنده‌ی کیهانی حدود ۱۰۰ هزار سال نوری پهنا دارد و با فاصله‌ی ۳۵ میلیون سال نوری از زمین، در صورت فلکی شیر (به عربی: اسد) که صورت فلکی بهارانه‌ی نیمکره‌ی شمالی است دیده می‌شود. دنباله‌ای که از این کهکشان بیرون زده تقریبا ۳۰۰ هزار سال نوری درازا دارد و به قدری کشیده است که از لبه‌ی سمت چپ چارچوب هم فراتر رفته.
ان‌جی‌سی ۳۶۲۸ که هم‌محله‌ای کیهانی ماست، با دو کهکشان مارپیچی بزرگ دیگر نیز همسایه است: ام۶۵ و ام۶۶ که با هم یک گروه به نام "سه‌گانه‌ی شیر" یا سه‌گانه‌ی اسد را پدید آورده‌اند.
به احتمال بسیار چیزی که باعث تاب خوردن قرص کهکشانی ان‌جی‌سی ۳۶۲۸، بیرون زدن این دنباله‌ی بلند، و نیز روشنی گسترده‌ی گرداگرد آن شده، برهم‌کنش‌های گرانشی میان این کهکشان با همسایگان کیهانی‌اش بوده است.
--------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
واژه‌نامه:
NGC 3628 - galactic disk - dust lane - edge-on - spiral galaxy - Hamburger Galaxy - galaxy - tidal tail - island universe - constellation Leo - local Universe - M65 - M66 - Leo Triplet - Gravitational interaction
منبع: apod.nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر