ازدحام "ابرک‌ها" به گرد سیاهچاله مرکز کهکشان
 |
در این تصویر که از داده‌های آرایه‌ی بزرگ میلیمتری/زیرمیلیمتری آتاکاما (آلما) به دست آمده منطقه‌ی پیرامون کمان ای*، ابرسیاهچاله‌ای که در قلب کهکشان راه شیری لانه کرده را می‌بینیم. خود این سیاهچاله در تصویر با دایره‌ی کوچک سرخ نشان داده شده. در پژوهشی تازه، شواهد هیجان‌انگیزی از گاز و غبار میان‌ستاره‌ای دیده شده که با سرعتهایی بسیار به گرد این ابرسیاهچاله در گردشند. این ابرهای گازی پر از هیدروژن مولکولی که "ابرک‌های مولکولی" نام گرفته‌اند، هرگز پیش از این به روشنی دیده و شناسایی نشده بودند.
این عکس در حقیقت پراکندگی چند مولکول، از جمله مونوکسید کربن که دومین مولکول فراوان در این ابرک‌هاست را نشان می‌دهد. فاصله‌ی آنها از زمین ۲۶ هزار سال نوریست و با سرعت و به فاصله‌ی اندکِ حدود یک سال نوری به گرد ابرسیاهچاله‌ی مرکز کهکشان می‌چرخند.
این ابرک‌ها که واگشود (وضوح) بالای آلما آشکارشان کرده، بازمانده‌ی ابرهای غول‌پیکری‌اند که پیش از این به گرد مرکز کهکشان در چرخش بودند. آن ابرهای بزرگ دچار گسیخت کشندی شده و به تکه‌های چگال و یک تکه‌ی کم‌چگال‌تر با عمر کوتاه تقسیم شدند. آن تکه‌ی کم‌چگال‌تر به لطف تابش سینکروترونی یافته شد که از ابرسیاهچاله‌ی کمان ای* گسیلیده شده بود؛ این تابش برای رسیدن به چشم ما از درون گازهای تُنُک میان ابرک‌ها گذشت و نشانه‌هایی از خود در آن به جای گذاشت.
اگرچه ابرهای گاز مولکولی [به طور معمول] توان این را دارند که ستارگان تازه بسازند، ولی بعید است که این ابرک‌ها ستاره‌زا شوند. آنها جرمی به نسبت کم، حدود ۶۰ برابر خورشید دارند، و به حریم گرانشی سهمگین و خشن ابرسیاهچاله‌ی کمان ای* نیز نزدیکند.
پیش از این ستارگانی دیده شده بودند که به گرد کمان ای* در چرخشند، ولی این ابرک‌های مولکولی چگال که بسیار به مرکز کهکشان نزدیکند تاکنون آشکار نشده بودند.
--------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
واژه‌نامه:
Atacama Large Millimeter/submillimeter Array - ALMA - Sagittarius A* - supermassive black hole - Milky Way - molecular-hydrogen - cloudlet - molecule - carbon monoxide - galaxy - synchrotron - star - Sun
منبع: eso
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر