ستارهای در آتش و دود
![]() |
این تصویر در اندازهی بزرگتر |
آیا ستارهی "ایئی ارابهران" آتش گرفته؟
نه. گرچه این ستاره را "ستارهی شعلهور" نامیدهاند، سحابی آیسی ۴۰۵ که آن را در بر گرفته به نام "سحابی ستارهی شعلهور" خوانده شده، و ناحیهای که در آنست هم رنگ آتش دارد و پر از دود به نظر میرسد، ولی آتشی در کار نیست. آتش معمولا به عنوان فرآیند اُکسایش (گرفتن سریع مولکول اکسیژن) شناخته میشود و تنها در جاهایی که اکسیژن فراوان وجود دارد رخ میدهد نه در ستارگان یا چنین محیطهایی که با وجود انرژی بسیار، اکسیژن اندکی دارند.
مادهای که مانند دود به نظر میرسد هم به طور عمده هیدروژن میانستارهای است و رشتههای تیرهی دودهمانندی که در آن دیده میشود نیز از دانههای غبار کیهانی کربندار درست شدهاند.
ستارهی درخشان ایئی ارابهران -پایین، سمت راست مرکز تصویر- به اندازهای داغ است که به رنگ آبی دیده میشود. این ستارهی متغیر و داغ از ردهی O [متغیرهای شکارچی]، نورش آنچنان پرانرژی است که الکترونهای درون اتمهای گاز هیدروژن پیرامونش را از آنها جدا میکند و تنها یک پروتون به جا میگذارد. هنگامی که این پروتونها دوباره یک الکترون میگیرند، نور میتابانند و به این گونه بوده که ابر هیدروژنی پیرامون تبدیل به این سحابی گسیلشی (نشری) شده است.
سحابی ستارهی شعلهور که در این چشمانداز کیهانی به تصویر کشیده شده، با پهنای تقریبی ۵ سال نوری و فاصلهی حدود ۱۵۰۰ سال نوری از زمین، در صورت فلکی ارابهران دیده میشود.
این عکس زیبا را امیرحسین ابوالفتح از پشت یک تلسکوپ کوچک گرفته.
--------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
واژهنامه:
AE Aurigae - Flaming Star Nebula -
flaming star - nebula - IC 405 - fire - oxygen - star - hydrogen -
carbon - electron - proton - emission nebula - constellation of the
Charioteer
منبع: apod.nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر