یک ستاره در هفت آسمان: آمریکای شمالی ستاره می‌سازد

از سحابی آمریکای شمالی کاری بر می‌آید که بیشتر مردم آمریکای شمالی از آن ناتوانند: آفریدن ستارگان!

بیشترِ پرورشگاه‌های ستاره‌ایِ این سحابی پشت توده‌های انبوه و چگال غبار پنهان شده و در طیف دیدنی (مریی) دیده نمی‌شوند. ولی چنان چه در این تصویر خیره کننده‌ با رنگ‌آمیزی علمی می‌بینید، تلسکوپ فضایی مدارگرد اسپیتزر با رصد این سحابی در طیف فروسرخ، بیشتر این گاز و غبارها را کنار زده و هزاران ستاره‌ی نوزاد را زیر آنها نمایان کرده است.

برای تماشای عکس سحابی در طیف دیدنی (مریی) و همسنجی با فروسرخِ آن، تصویر دوم را ببینید.

در تصویر فروسرخ ستارگانی جوان را در گام‌های گوناگون زندگی می‌بینیم، از جنین‌های غنوده در گره‌های چگالِ گاز و غبار گرفته تا ستارگان نوزادی که با قرص‌هایی در بر گرفته شده و فواره‌هایی می‌افشانند؛ آنها با این فواره‌ها دارند پیله‌های گاز و غباری که خود در آنها به دنیا آمده‌اند را کنار می‌زنند.

سحابی آمریکای شمالی (ان‌جی‌سی ۷۰۰۰) نزدیک به ۵۰ سال نوری گستردگی داشته و با فاصله‌ی حدود ۱۵۰۰ سال نوری از ما در صورت فلکی ماکیان جای دارد.

این که کدام ستاره‌ی بزرگی از میان ستارگانِ شناخته شده‌ی این سحابی با نور پرانرژی خود باعث یونش اتم‌ها و تابش سرخ سحابی شده هنوز در دست بررسی است.