بچه قورباغه‌های آسمان جنوب
 |
| این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر (۱۰.۸ مگ) |
در این چشم‌انداز کیهانی ابرهایی از غبار تیره و گاز برافروخته را در کنار ستارگان جوانِ ان‌جی‌سی ۳۵۷۲ می‌بینیم.
این منطقه که دربردارنده‌ی یک سحابی گسیلشی زیبا و یک خوشه‌ی ستاره‌ای در آسمان نیمکره‌ی جنوبی است، اغلب در پرتوی همسایه‌ی درخشان‌ترَش، سحابی شاه‌تخته نادیده گرفته می‌شود.
فاصله‌ی ستارگان خوشه‌ی ان‌جی‌سی ۳۵۷۲ که در بخش بالا، سمت چپ تصویر دیده می‌شوند از زمین حدود ۹۰۰۰ سال نوری برآورد شده. بر پایه‌ی این فاصله، پهنای این چارچوب تلسکوپی به حدود ۱۰۰ سال نوری می‌رسد.
این گاز و غبارهای میان‌ستاره‌ای بخشی از همان ابر مولکولی‌ای هستند که ستارگان خوشه را ساخته. رشته‌های چگالی از مواد که در سحابی دیده می‌شود را بادها و پرتوهای ستارگان تراشیده‌اند و راستایشان به روشنی نشان می‌دهد که دارند از این ستارگان جوان و پرانرژی دور می‌شوند [ستارگان آنها را پس می‌رانند].
به احتمال بسیار در دل این رشته‌ها ستاره‌زایی‌های تازه‌ای جریان دارد و پیکره‌شان ما را به یاد بچه قورباغه‌های کیهانی آی‌سی ۴۱۰ در آسمان نیمکره‌ی شمالی می‌اندازد.
چند ده تا چند صد میلیون سال دیگر، کِشندهای گرانشی و نیز مرگ ستارگان بزرگِ خوشه در انفجارهای سهمگین ابرنواختری به پراکندگی ستارگان خوشه و ابرهای سحابی خواهد انجامید.
--------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
واژه‌نامه:
NGC 3572 - emission nebula - star cluster - Carina Nebula - molecular cloud - star formation - Tadpoles of IC 410 - gravitational tide - supernova explosion
منبع: apod.nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر