کاوشگر پارکر تایید کرد که سرچشمه شهاب‌های دوپیکری یک سیارک است

* کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا آگاهی‌های تازه‌ای درباره‌ی بارش شهابی سالانه‌ی دو-پیکری (جوزایی)، بارشی که سرچشمه‌اش اندکی رازگونه بوده به دست آورده است.

کاوشگر خورشیدی پارکر برای نخستین بار عکسی از یک جریان کم‌نور غبار در مدار سیارک ۳۲۰۰ فیتون را به تصویر کشیده که اینجا می‌بینید. این دنباله‌ی آواری در این تصویر مانند خطی میان دو پیکان سرخ دیده می‌شود. این دنبله میلیون‌ها کیلومتر درازا دارد و در دسامبر هر سال، با گذشتنِ سیاره‌ی زمین از درونش، بارش شهابی دوپیکری (جوزایی) را پدید می‌آورد.

اخترشناسان از مدت‌ها پیش به سیارک "۳۲۰۰ فیتون" به عنوان سرچشمه‌ی بارش شهابی دوپِیکری (جوزایی) مشکوک بوده‌اند. اکنون کاوشگر پارکر جریانی از ذرات آواری را در همان بخشی از فضا که بارش دوپیکری از آن سرچشمه می‌گیرد شناسایی کرده است.

در دسامبر هر سال (آذر-دی)، شهاب‌های دوپیکری با ردهای درخشان خود آسمان را می‌آرایند. دوپیکری‌ها شهاب‌هایی ویژه‌اند زیرا یکی از تنها دو بارش شهابی‌ای هستند که از یک دنباله‌دار "نمی‌آیند". و برخی از اخترشناسان بر این گمانند که این نمایش شبانه زاده‌ی سیارکی به نام ۳۲۰۰ فِیتون است که تقریبا هم‌زمان با این بارش شهابی از کنار خورشید می‌گذرد.

فیتون یک سیارک است و قاعدتا نباید چنین بارش شهابی‌ای پدید بیاورد. پرسش‌های بسیاری در این باره هست که چگونه یک سیارک می‌تواند دنباله‌ای از آوارها پشت سر خود داشته باشد، و برخی از پژوهشگران در پی این هستند که شاید چیزی خشن در گذشته رخ داده بوده و دوپیکری‌ها را پدید آورده.

کاوشگر پارکر در نوامبر ۲۰۱۸ توده‌ای کم‌نور از غبار به درازای حدود ۲۰ میلیون کیلومتر و پهنای حدود ۱۰۰ هزار کیلومتر را در فضا دید که سیارک فیتون را دنبال می‌کرد. این رد غبار در مدارِ چشمداشتیِ شهاب‌های دوپیکری بود؛ همین اخترشناسان را به این باور رساند که این غبارها در واقع همان شهاب‌های دوپیکری هستند که برای نخستین بار داشتند از فضا دیده می‌شدند. [شهاب‌های دوپیکری که هنوز وارد جو زمین نشده بودند-م]

هدف اصلی کاوشگر خورشیدی پارکر بررسی خورشید است، و از زمان پرتابش به فضا در اوت ۲۰۱۸ تاکنون آگاهی‌های تازه‌ای درباره‌ی باد خورشیدی و میدان‌های مغناطیسیِ این نزدیک‌ترین ستاره به ما داده است

ولی از آنجایی که ما به طور معمول بارش‌های شهابی را به شکل ردهایی در آسمان زمین می‌بینیم، این کاوشگر مانند عدسی تازه‌ایست که از درونش می‌توانیم بارش‌ها را به گونه‌ای تازه ببینیم.

دانشمندان با گردآوری داده‌های بیشتر درباره‌ی جرم و پراکندگی موادی که جریان غبارهای دوپیکری را ساخته می‌توانند در آینده شبیه‌سازی‌هایی رایانه‌ای پدید بیاورند که به کمک آنها به چگونگی پیدایش این مواد پی ببرند.

--------------------------------------------

تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies

twitter.com/1star_7sky

واژه‌نامه:

asteroid - 3200 Phaethon - meteor shower - NASA - Parker Solar Probe - Geminid meteor shower - Sun - solar wind - magnetic field - star - Earth

منبع: astronomy.com

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان