خوشه‌های دوقلو و مهمان سبزشان
 |
| این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر |
این چشمانداز دلپذیرِ پرستاره پهنه‌ای به اندازه‌ی چهار برابر قرص کامل ماه (حدود ۲ درجه) از آسمان را در صورت فلکی پهلوانانه‌ی شمالی برساووش می‌پوشاند.
این تصویر از پیوند سه نوردهی جداگانه‌ی تلسکوپی که در شب‌های ۲۴، ۲۶، و ۲۸ ژانویه انجام شده بودند درست شده و دو خوشه‌ی ستاره‌ای باز و پرآوازه‌ی اچ برساووش و خی برساووش را به همراه دنباله‌دار پان‌استارز (سی/۲۰۱۷ تی۲) در بر دارد. چنانچه می‌بینید، دنباله‌دار در این سه شب از چپ به راست چشمانداز جابجا می‌شد. [به خوشه‌ی باز ستاره‌ای خوشه‌ی ستاره‌ای کهکشانی یا galactic هم می‌گویند.]
این دو خوشه که با نام‌های ان‌جی‌سی ۸۶۹ (راست) و ان‌جی‌سی ۸۸۴ هم شناخته می‌شوند هر دو حدود ۷۰۰۰ سال نوری از زمین دورند و ستارگانی بسیار جوان‌تر و داغ‌تر از خورشید دارند.
فاصله‌ی دو خوشه از همدیگر تنها چند صد سال نوریست و بر پایه‌ی سن تک تک ستارگانشان، ۱۳ میلیون سال از زندگی هر دویشان می‌گذرد که نشان می‌دهد هر دو خوشه به احتمال بسیار از دل یک منطقه‌ی ستاره‌زایی پدید آمده‌اند.
دنباله‌دار پان‌استارز که در سال ۲۰۱۷، زمانی که هنوز در آن سوی مدار کیوان بود یافته شد، نخستین بارست که به بخش درونی سامانه‌ی خورشیدی می‌اید و اکنون تنها کمی بیش از ۱۳ دقیقه‌ی نوری از سیاره‌ی زمین فاصله دارد.
اچ و خی برساووش با هم به نام "خوشه‌ی دوتایی" هم خوانده می‌شوند و هدفی بسیار خوب برای دوربین‌های دوچشمی‌اند و در آسمان‌های تاریک حتی با چشم نامسلح هم دیده می‌شوند.
ولی سی/۲۰۱۷ تی۲ شاید یک هدف تلسکوپی بماند. این دنباله‌دار که یکی از درخشان‌ترین دنباله‌دارهای پیش‌بینی شده‌ی سال ۲۰۲۰ است در اوایل ماه می از نزدیک‌ترین نقطه‌ی مدارش به خورشید خواهد گذشت.
-------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
واژه نامه:
constellation of Perseus - open star cluster - galactic star cluster - h and Chi Persei - comet - PanSTARRS (C/2017 T2) - NGC 869 - NGC 884 - star - Sun - star-forming region - Saturn - solar system - planet - Earth - binoculars - Double Cluster - unaided eye
منبع: apod.nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر