انفجاری که هزاران سال زمان می‌برد!
 |
برخی از ستارگان با حرکت آهسته منفجر می‌شوند.
ستارگان بزرگ و کمیاب ولف-رایه آن چنان داغ و پرآشوبند که به آرامی و درست جلوی چشم تلسکوپ‌های ما از هم می‌پاشند. این ستارگان با بادهای خشن خود گویچه‌های برافروخته‌ای از گاز را پس می‌زنند که جرم میانگین هر یک بیش از ۳۰ برابر جرم زمین است.
تصویری که اینجا می‌بینید شش سال نوری گستردگی دارد و ستاره‌ی ولف-رایه‌ی "دبلیوآر ۱۲۴" که نزدیک مرکز آن دیده می‌شود، به همین شیوه دارد یک سحابی به نام ام۱-۶۷ را به گرد خود پدید می‌آورد. این ستاره روند فروپاشی آرام خود را بیش از ۲۰ هزار سال پیش آغازیده و چراییِ آن هنوز در دست بررسی و پژوهش است.
دبلیوآر ۱۲۴ با فاصله‌ی ۱۵ هزار سال نوری از زمین، در راستای صورت فلکی پیکان (به عربی: سهم) دیده می‌شود.
سرنوشت هر یک از ستارگان ولف-رایه به احتمال بسیار بستگی به میزان جرم آن دارد، ولی به گمان دانشمندان، بسیاری از آنها زندگی‌شان را با انفجارهای سهمگینی مانند ابرنواختر یا فوران پرتو گاما (GRB) به پایان می‌رسانند.
-------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
واژه نامه:
star - Wolf-Rayet star - Earth - stellar wind - WR 124 - nebula - M1-67 - constellation of Sagitta - supernova - gamma-ray burst
منبع: apod.nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر