لحظه غروب از فضا این گونه است
 |
در این نمای شکوهمند که اقیانوس‌ها و ابرهای سیاره‌ی خوبمان، زمین را نشان می‌دهد، مرز آشکار و نمایانی که نشانگر گذر ناگهانی از روز به شب باشد به چشم نمی‌خورد؛ بلکه خط سایه‌مرزِ پراکنده و افشانی که همچون یک گذار آرام و تدریجی از روشنی به تاریکیست دیده می‌شود که در واقع همان گرگ و میشی است که به هنگام غروب می‌بینیم.
خورشید از سمت راست بر این چشم‌انداز تابیده و قله‌ی ابرها نور آن را که به آرامی در اثر غبار موجود در لایه‌ی وردسپهر یا تروپوسفر، پایین‌ترین لایه‌ی جوِ پَروَرَنده‌ی سیاره‌ی زمین، به سرخی می‌گراید بازمی‌تابانند.
بر فراز لبه‌ی بالایی بخشِ روزِ سیاره هم یک لایه‌ی مشخص و نمایان در بلندای جو دیده می‌شود که نور آبی آفتاب را می‌پراکند و به آرامی در سیاهی فضا فرو رفته و ناپدید می‌شود.
این تصویر در واقع یک تک عکس دیجیتالی است که در ژوئن ۲۰۰۱ از درون ایستگاه فضایی بین‌المللی که در فرازای ۲۱۱ مایل دریایی (حدود ۳۹۰ کیلومتری) به گرد زمین می‌چرخد به ثبت رسیده است.
البته این روزها می‌توانید از درون خانه‌ی خودتان نیز زمین در همین لحظه (Earth Now) را ببینید.
--------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
واژه‌نامه:
planet - Earth - shadow line - terminator - twilight - Sun - troposphere - scatter - International Space Station - Earth Now
منبع: apod.nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر