دانشمندان نشانه‌های فواره‌های اروپا را در داده‌های ۲۰ سال پیش فضاپیمای گالیله یافتند

در پژوهشی تازه، دانشمندان از داده‌های سال ۲۰۰۰ برای یافتن شواهد تازه از فواره‌های اروپا، ماه سیاره‌ی مشتری بهره گرفته‌اند. آنها با جستجو در این داده‌های قدیمی شواهد تازه‌ای یافته‌اند که نشان می‌دهد در آن زمان هم فواره‌هایی از اروپا بیرون می‌زده‌اند.

برداشت هنری از فواره‌های اروپا

در سال ۲۰۱۶ دانشمندان در تصاویر تلسکوپ فضایی هابل نشانه‌هایی از چیزی را دیدند که مدت‌ها گمانش را داشتند- فواره‌های بخار آبی که از سطح اروپا بیرون می‌زنند و از اقیانوس فرضیِ زیرزمینی این ماه سرچشمه می‌گیرند. اکنون در پژوهشی تازه، دانشمندان به رهبری پژوهشگر سازمان فضایی اروپا، هانس هویبرایز به سراغ داده‌های ۲۰ ساله‌ی فضاپیمای گالیله‌ی ناسا رفتند تا شواهد بیشتری درباره‌ی این فواره‌ها به دست آورند.

اروپا که یکی از ۷۹ ماهِ شناخته شده‌ی مشتری است در سال ۱۶۱۰ میلادی توسط ستاره‌شناسان، گالیلئو گالیله و زیمون ماریوس به همراه سه ماهِ به نسبت بزرگِ دیگر که با هم به نام "ماه‌های گالیله‌ای" شناخته می‌شند یافته شد. در روزگار نوین، فضاپیماهای گالیله و وویجر ناسا و همچنین تلسکوپ فضایی هابل ناسا نماهایی نزدیک از اروپا به دست آورده و داده‌هایی بنیادی درباره‌ی این دنیای دوردست برای دانشمندان فراهم کردند. این مشاهدات به دانشمندان کمک کرده تا نشانه‌هایی از فواره‌ها و اقیانوس این ماه که گفته می‌شود زیر لایه‌ای ضخیم از آب یخ‌زده پنهان شده را بررسی کرده و بیابند.

اکنون پژوهشگران از مشاهدات فضاپیمای گالیله بهره گرفته‌اند تا حرکت ذرات زیراتمی بار مثبتی به نام پروتون نزدیک این ماه را شبیه‌سازی کنند. گالیله هنگام پرواز از کنار اروپا در سال ۲۰۰۰ پروتون‌هایی کمتر از آنچه پژوهشگران انتظار داشتند یافته بود. آنها این را به پای اشکالات دستگاهِ خود فضاپیما گذاشتند.

ولی در این بررسی تازه، گروه هویبرایز دریافت که بخشی از این "پروتون‌های گمشده" به این دلیل ثبت نشده بودند که توده‌ی آبی که از ماه بیرون زده بود جلوی دید دستگاه از این پروتون‌ها را گرفته بوده. گالیله یک دستگاه دیگر هم داشت که بررسی‌های میدان مغناطیسی را روی این ماه انجام می‌داد، و پژوهشگران توانستند نشان دهند که در همان هنگامی که این فواره بیرون زده بوده، این دستگاه هم یک آشفتگی در میدان مغناطیسیِ آن نزدیکی را ثبت کرده بوده، که نظریه‌شان را پشتیبانی می‌کرد.

سازمان فضایی اروپا (اسا) می‌خواهد این ماه را از نزدیک‌تر، در ماموریت JUICE (جوس، کاوشگر ماه‌های یخی مشتری) بررسی کند. این کاو شگر که باید در ۲۰۲۲ راهی شود مشتری و ماه‌های پرشمارش را می‌کاود و با دستگاه‌هایی که با خود می‌برد خواهد توانست فواره‌های اروپا را نمونه‌برداری و بررسی کند.

ناسا هم کاوشگری به این ماه خواهد فرستاد. فضاپیمای "یوروپا کلیپر" این ازمان برای پرتاب در ۲۰۲۴ و رفتن به سوی اروپا برنامه‌ریزی شده تا در آنجا به رشته‌ای از گذرها از کنار این ماه آن را از نزدیک مشاهده و بررسی کند.

جزییات این پژوهش در شماره‌ی ۲۹ آوریل نشریه‌ی جئوفیزیکال ریسرچ لترز منتشر شده.

--------------------------------------------

تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies

twitter.com/1star_7sky

واژه‌نامه:

Jupiter - moon - Europa - Hubble Space Telescope - European Space Agency - Hans Huybrighs - NASA - Galileo spacecraft - Galileo Galilei - Simon Marius - planet - Galilean moons - Voyager spacecraft - subatomic - proton - magnetic field - ESA - JUICE - Jupiter Icy Moons Explorer - Europa Clipper - Geophysical Research Letters

منبع: Space.com

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان