ارابهران و بچه قورباغههایش
![]() |
در این نمای نزدیک تلسکوپی که با بهره از فیلترهای باریکباند از آسمان بیرون شهر گرفته شده بخش مرکزیِ سحابی گسیلشی کمنور آیسی ۴۱۰ را میبینیم.
اینجا همچنین دو ساکن تماشایی این برکهی پر از گاز و غبار کیهانی را نیز در پایین و سمت راست مرکز چارچوب میبینیم: "بچه قورباغههای آیسی ۴۱۰".
خود این سحابی که بخشی از آن پشت غبارهای پیشزمینه پنهان شده، انجیسی ۱۸۹۳ را در بر گرفته، یک خوشهی ستارهای باز و جوان. ستارگانِ به شدت داغ و درخشان این خوشه که همین ۴ میلیون سال پیش از دل این ابر میانستارهای ساخته شدهاند، با پرتوهای پرانرژی خود گازهای پیرامون را برافروخته و روشن کرده اند.
این دو بچه قورباغه با درازای حدود ۱۰ سال نوری، از گاز و غبار خنکتر و چگالتر درست شدهاند و به احتمال بسیار در دلشان ستارگانی تازه دارد ساخته میشود. سرهای این دو قورباغه از بادها و پرتوهای ستارگان خوشه تراشیده شده و لبههایی از گاز یونیدهی درخشان دارند. و دُمشان نیز از مرکز خوشه به بیرون پس زده شده است.
آیسی ۴۱۰ با فاصلهی تقریبی ۱۰ هزار سال نوری از زمین در صورت فلکی پر از سحابی "ارابهران" جای دارد.
--------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
واژهنامه:
Tadpole - IC 410 - emission nebula - NGC 1893 - galactic cluster - star - star formation - ionized gas - constellation Auriga
منبع: apod.nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر