رنگ‌های نئووایز
 |
| این تصویر در اندازه‌‌ی بزرگ‌تر |
در روز ۲۳ ژوییه، دنباله‌دار نئووایز (سی/۲۰۲۰ اف۳) از نزدیک‌ترین نقطه‌ی مدارش به زمین گذشت و رفت. اگر نتوانستید این بار آن را ببینید نگران نباشید چون ۶۸۰۰ سال دیگر دوباره بازمی‌گردد!
میشاییل یاگر از مارتینزبرگ اتریش با بهره جستن از این نزدیکی، یک نمای نزدیک از آن ثبت کرد و رنگ‌هایی شگفت‌انگیز را در آن یافت.
اکنون می‌توانیم گردشی در رنگ‌های دنباله‌دار نئووایز انجام دهیم.
سر این دنباله‌دار سبز است، نشانه‌ی کربن دواتمی (C2)، گازی رایج در گیسوی دنباله‌دارها که در فضای تقریبا خلا میان‌سیاره‌ای به رنگ سبز می‌درخشد [در حقیقت این تابش سبزفام دستاورد انگیزتابی (فلورسنس) این مولکول‌ها در فضای خلا و زیر نور خورشید است.]
دم یونی این دنباله‌دار آبی است. اینجا هم پای کربن در میانست. یکی از فراوان‌ترین گازها دردنباله‌دارها مونوکسید کربن (CO) است. هنگامی که مونوکسید کربن از هسته‌ی یک دنباله‌دار بیرون می‌زند، زیر تابش پرتوی فرابنفش خورشید یونیده می‌شود. یون‌های مونوکسید کربن (CO+) با بازپس گرفتن الکترون‌ها از باد خورشیدی، به رنگ آبی می‌درخشند. دم غباری آن زرد کمرنگ است، همان رنگ خورشید که غبارها نورش را بازتابانده‌اند.
دو دم دنباله‌دار نئووایز به زیبایی از هم جدا شده‌اند و رنگ‌های ویژه‌ی خود را نمایش می‌دهند، زیرا نیروهای متفاوتی آنها را رهبری می‌کند. دم یونی گازی توسط باد خورشیدی پس زده شده و یکراست از خورشید دور می‌شود؛ رفتار آن به چیزی مانند یک بادنمای کیسه‌ایِ میان‌سیاره‌ای می‌ماند.
ولی دُم غباری سنگین‌تر است و به آسانی پس زده نمی‌شود. ذرات غبار مانند خرده نان‌هایی که دنباله‌دار پشت سرش، در مسیر خمیده‌ی [منحنیِ] خود ریخته، راهشان را از دم یونی جدا کرده‌اند. آنها به جای آن که با هر نسیمی راهشان را کج کنند،"رد پای" دنباله‌دار را پی می‌گیرند.
--------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
واژه‌نامه:
Comet NEOWISE - C/2020 F3 - Earth - Michael Jaeger - Martinsberg - Austria - diatomic carbon - C2 - ion tail - carbon monoxide - CO - nucleus - ionized - UV - ion - electron - solar wind - dust tail - windsock
منبع: spaceweather
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر