پیدایش دم غباری یک دنباله‌دار

این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر

دم‌های دنباله‌دارها از کجا سرچشمه می‌گیرند؟

روی هسته‌ی دنباله‌دارها هیچ جای ویژه‌ای نیست که بگوییم از همان جا فواره‌های سازنده‌ی دُمِ دنباله‌دار بیرون می‌زنند.

اینجا یکی از بهترین عکس‌هایی که تاکنون از بیرون زدن این فواره‌ها گرفته شده را می‌بینیم. این تصویر را فضاپیمای ازوپایی روزتا که از ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ به گرد دنباله‌دار ۶۷پی/چوریموف-گراسیمنگو (دنباله‌دار سی‌جی) می‌چرخید در سال ۲۰۱۵ گرفته بود.

دنباله‌دار سی‌جی در آن هنگام داشت به خورشید نزدیک می‌شد و با گرما گرفتن از نور خورشید فعال می‌شد، و چنان چه می‌بینید، فواره‌هایی از گاز و غبار دارد از چندین جای هته‌اش بیرون می‌زند.

این دنباله‌دار دو لوب کوچک و بزرگ دارد که با گردنی باریک به هم پیوسته‌اند- یکی به پهنای حدود ۴ کیلومتر و دیگری ۲.۵ کیلومتر.

بررسی‌ها نشان می‌دهند که فرآیند تبخیر باید جایی بسیار پایین‌تر از سطح دنباله‌دار انجام شود تا این افشانه‌های خاک و یخی که از سطح بیرون می‌زنند را پدید بیاورد.

دنباله‌دار سی‌جی که به نام دنباله‌دار ۶۷پی هم خوانده می‌شود در هر دور مدارِ ۶.۴۴ ساله‌اش به گرد خورشید حدود یک متر از شعاعش را با این فواره‌ها از دست می‌دهد. با این نرخ، دنباله‌دار تا چند هزار سال دیگر به کلی نابود خواهد شد.

فضاپیمای روزتا با پایان یافتن ماموریتش در سال ۲۰۱۶، خود را با برخوردی مهارشده به طح دنباله‌دار کوباند.

--------------------------------------------

تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies

twitter.com/1star_7sky

واژه‌نامه:

comet tail - ESA - Rosetta spacecraft - Comet 67P/Churyumov-Gerasimenko - Comet CG - nucleus - Sun - Comet 67P

منبع: apod.nasa

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان