کهکشان پشمینه‌پوش
 |
| این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر (۵.۱ مگ) |
در این تصویرِ تلکسوپ فضایی هابل کهکشانی به نام ان‌جی‌سی ۲۲۷۵ را می‌بینیم که سرشتِ ظریف و پَر-مانندِش در آن الگویی خیره‌کننده پدید آورده است. این بازوهای مارپیچیِ "پشمین" نشان می‌دهند که ستاره‌زایی در گذشته‌ی نزدیکِ این کهکشان فرآیندهای به نسبت آرامی بوده‌اند. در بخش مرکزی ان‌جی‌سی ۲۲۷۵ یک کوژِ کهکشانیِ به نسبت خالی خودنمایی می‌کند که به گونه‌ی نامعمولی بزرگ است و عملا هیچ ستاره‌زایی‌ای در آن جریان ندارد. همه‌ی گازهای درون این بخش دیرزمانی پیش از این به ستاره تبدیل شده بوده است.
ان‌جی‌سی ۲۲۷۵ به عنوان یک "کهکشان مارپیچی پشمین" رده‌بندی شده است و با فاصله‌ی ۶۷ میلیون سال نوری از زمین، در راستای صورت فلکی خرچنگ دیده می‌شود.
میلیون‌ها ستاره‌ی جوان و درخشان آبی‌فام در بازوهای مارپیچی پر-مانند و پیچیده‌ی این کهکشان که با رگه‌های غبار در هم تنیده شده‌اند می‌درخشند. گمان می‌رود توده‌های این ستارگان داغ و آبی در ابرهای گازی نزدیکشان فرآیندهای ستاره‌زایی به پا می‌کنند. سپس با چرخش کهکشان، این ابرهای گازی بریده بریده شده و الگوهای مارپیچی و پر-مانندِ کلی بازوها پدید می‌آیند. سرشتِ مارپیچِ این کهکشان‌های پشمین در تضاد با کهکشان‌های مارپیچی فَرساز (grand design) است که بازوهایی برجسته و خوش‌تعریف دارند.
--------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
واژه‌نامه:
NASA - ESA - Hubble Space Telescope - spiral arm - NGC 2775 - star formation - galactic bulge - star - flocculent spiral galaxy - constellation of Cancer - grand design spiral
منبع: spacetelescope
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر