یک Z یا شاید هم S در فضا!

این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر

چرا این سحابی این همه پیچیده است؟
هنگامی که ستاره‌ای مانند خورشید خودمان به پایان زندگی‌اش نزدیک می‌شود، لایه‌های بیرونی خود را به فضا پس می‌زند، و این پس‌زنی هم معمولا شکلی ساده و کلی دارد. گاهی گوی‌مانند است، گاه نمایی دو-لوبی دارد، و گاهی یک حلقه یا یک رشته‌ی مارپیچ می‌سازد.
ولی سحابی سیاره‌ای یا سیاره‌نمای ان‌جی‌سی ۵۱۸۹ نه تنها هیچ یک از این ساختارهای ساده را ندارد، بلکه یک پیکره‌ی کلی به شکل "Z" پیدا کرده است (اینجا تصویر در راستای افقی چرخیده و از همین رو به جای Z، مانند "S" شده).
برای دانستن چراییِ آن، تلسکوپ فضایی هابل که در مدار زمینست، ان‌جی‌سی ۵۱۸۹ را به طور دقیق و با جزییات رصد کرده است.
یافته‌‌های پیشین نشاندهنده‌ی برونریزی‌های دوره‌ای در گذشته‌ی این سحابی بوده، از جمله یکی از تازه‌ترین دوره‌ها که به پیدایش یک چنبره‌ی درخشان ولی دگرگون شده انجامیده که در راستای افقی در مرکز تصویر دیده می‌شود.
نتایج هابل با این انگاشت همخوانی دارد که ستاره‌ی رو به مرگ، عضوی از یک سامانه‌ی دوتایی با محور تقارن پیشاینده (تقدیمی) است. بی‌شک با این داده‌های تازه، پژوهش‌ ها پی خواهد گرفته شد.
پهنای ان‌جی‌سی ۵۱۸۹ نزدیک به سه سال نوری است و فاصله‌اش از زمین به حدود ۳۰۰۰ سال نوری می‌رسد. آن را می‌توان در راستای صورت فلکی جنوبی مگس پیدا کرد.

--------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

واژه‌نامه:
NGC 5189 - Planetary Nebula - Sun - Earth - Hubble Space Telescope- torus - binary star system - precessing - symmetry axis - constellation of the Fly - Musca

منبع: apod.nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان