ام۱: سحابی خرچنگ از چشم هابل
 |
| این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر (۶.۳ مگ) |
 |
| این طرحیست که ویلیام پارسونز در دهه‌ی ۱۸۴۰ از سحابی ام۱ کشید. ام۱ در آن زمان مانند یک جانور سخت پوست بود ولی رشدش به اندازه‌ای سریعست که اکنون دیگر به هر چیز می‌ماند جز خرچنگ |
این نمونه‌ی ویرانه‌ایست است که از انفجار یک ستاره بر جای می‌ماند.
ام۱ یا سحابی خرچنگ، پسماند به جا مانده از ابرنواختری که در سال ۱۰۵۴ میلادی در آسمان دیده شد، انباشته از رشته‌هایی اسرارآمیز است.
این رشته‌ها نه تنها به گونه‌ی شگرفی پیچیده‌اند، بلکه به نظر می‌رسد جرمی کمتر از آنچه در ابرنواختر اصلی پس زده شده بود دارند و سرعتشان نیز نسبت به آنچه از یک انفجار آزاد انتظار می‌رود بیشتر است.
[سرعت گسترش این سحابی به اندازه‌ایست که هنگامی که در سال ۱۸۴۳، ویلیام
پارسونز با تلسکوپ نگاهی به آن انداخت، آن را مانند یک جانور سخت‌پوست دید.
ولی این سحابی اکنون به اندازه‌ای رشد کرده که به هر چیزی می‌ماند به جز
خرچنگ، ولی این نام دیگر بر رویش ماندگار شد-م]
گستردگی سحابی خرچنگ حدود ۱۰ سال نوری‌ست و در ژرفای مرکز آن یک تپ‌اختر جای دارد: یک ستاره‌ی نوترونی هم‌جرم خورشید ولی تنها به اندازه‌ی یک شهرک. تپ‌اختر خرچنگ در هر ثانیه حدود ۳۰ بار به دور خود می‌چرخد.
گفتنی‌ست سحابی خرچنگ حدود ۶۵۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و در راستای صورت فلکی گاو دیده می‌شود.
--------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
واژه‌نامه:
M1 - Crab Nebula - Charles Messier - comet - supernova remnant - star - nebul - Austria - time-lapse - constellation Taurus
منبع: apod.nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر