یک مشت ستاره!

این تصویر در دو اندازه‌ی بزرگ و بزرگ‌تر (۳.۶ مگ)

در این تصویرِ تلسکوپ فضایی هابل ستارگان رنگارنگ بسیاری را می‌بینید که در خوشه‌ی ستاره‌ای کروی ان‌جی‌سی ۱۸۰۵ "تنگ هم چپیده‌اند". این توده‌ی فشرده از هزاران ستاره نزدیک لبه‌ی ابر ماژلانی بزرگ جای دارد، یکی از کهکشان‌های ماهواره‌ی راه شیری. مدارهای این ستارگان بسیار نزدیک به هم است، مانند ازدحام زنبورها به گرد کندو.

در مرکز این خوشه که چگال‌ترین بخش آنست، ستارگان ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ بار به هم نزدیک‌تر از خورشید و نزدیکترین ستاره به آنست، چیزی که پیدایش سامانه‌های سیاره‌ای پیرامون آنها را نامحتمل می‌سازد.

تفاوت خیره‌کننده میان رنگ‌های ستارگان در این تصویر که از پیوند دو گونه نور به دست آمده به زیبایی نمایانده شده است: ستارگان آبی ستارگانی‌اند که بیشترین درخشش را در طیف فرابنفش-نزدیک دارند، و ستارگان سرخ هم در طیف‌های سرخ و فروسرخ-نزدیک نور می‌افشانند. تنها تلسکوپ‌های فضایی مانند هابل می‌توانند در طیف فرابنفش به رصد بپردازند زیرا در جایگاهی بالاتر و بیرون از جو زمینند؛ هوای زمین طول موج فرابنفش را درمی‌آشامد (جذب می‌کند) و از همین رو دستگاه‌های روی زمین دسترسی به آن پیدا نمی‌کنند.

این خوشه‌ی کروی جوان در آسمان نیمکره‌ی جنوبی دیده می‌شود، در صورت فلکی زرین‌ماهی (نام پرتغالی آن دورادو است، به معنای دلفین‌ماهی). خوشه‌های کروی به طور معمول دربردارنده‌ی ستارگانی‌اند که همگی در یک زمان به دنیا آمده‌اند، ولی ان‌جی‌سی ۱۸۰۵ نمونه‌ی ویژه‌ایست زیرا میزبان دو جمعیت از ستارگان، با تفاوت سنی چندین میلیون سال است. بررسی  چنین خوشه‌هایی از ستارگان می‌تواند به اخترشناسان در شناخت چگونگی فرگشت ستارگان، و شناخت فاکتورهایی که پایان زندگی آنها به شکل کوتوله‌ی سفید یا انفجاری ابرنواختری را تعین می‌کند کمک کند.

--------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

واژه‌نامه:
star - globular cluster - NGC 1805 - NASA - ESA - Hubble Space Telescope - Large Magellanic Cloud - galaxy - Milky Way - Sun, - planetary system - ultraviolet - infrared - Earth - wavelength - Dorado constellation - Portugese - dolphinfish - white dwarf - supernova

منبع: spacetelescope
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان