نخستین تصویر کاوشگر پارکر از یک دنبالهدار خورشیدخراش
![]() |
این تصویر پویا از پیوند عکسهای دستگاه WISPR در کاوشگر خورشید ناسا درست شده و نزدیک شدن یک دنباله دار خورشیدخراش کوچک به نام سوهو-۴۰۶۳ به خورشید را در روزهای ۱۳-۱۴ سپتامبر ۲۰۲۰ نشان میدهد. این نخستین رصد یک دنبالهدار خورشیدخراش توسط دستگاههای کاوشگر خورشیدی پارکر بود. این یک تصویر پویا (گیف) به بزرگی ۲.۹ مگ است. برای کامل شدنش شکیبا باشید. اندازهی کمیبزرگتر (۴.۳ مگ) |
هنگامی که دانشمندان دادههای کاوشگر خورشیدی پارکر از ششمین مدارش را دریافت میکردند یک غافلگیری کوچک و درخشان در انتظارشان بود: نخستین تصویر این فضاپیما از یک دنبالهدار خورشیدخراش. این دنبالهدار تنها چند هفته پیشتر با بهره از دادههای رصدخانهی خورشیدی و هورسپهری ناسا و اِسا (سوهو) یافته شده بود.
پارکر در ژوییهی ۲۰۲۰ از دنبالهدار نئووایز هم تصویربرداری کرده بود، ولی این نخستین بار بود که این فضاپیما یک خورشیدخراش را میدید- ردهی ویژهای از دنبالهدارها که بیاندازه به خورشید نزدیک میشوند و معمولا به اندازهای کوچک و کمنورند که دیدنشان از روی زمین یا توسط رصدخانهها به جز سوهو امکانناپذیر است. این تصویرها مهر تاییدی بر خوشبینی دانشمندان گروهِ پارکر میزنند که امیدوارند دستگاه WISPR در این فضاپیما که برای تصویربرداری از جو بیرونی (تاج) و بادهای خورشیدی طراحی شده، بتواند بینش تازهای هم دربارهی این اجرام کمنور به ما بدهد.
این دنبالهدار که "سوهو-۴۰۶۳" نام دارد (برگرفته از نام رصدخانهی یابندهاش)، مانند تقریبا همهی خورشیدخراشها با گذشتن از کنار خورشید، در اثر گرما و زیر تابش بیاندازهی خورشید از هم پاشید. دانشمندان امیدوارند به کمک همین فرآیندهای فروپاشی آگاهیهای بیشتری برای رصدهای آیندهی پارکر از خورشیدخراشها بیاموزند- چشماندازی که بیش از همه بر همین نخستین عکسها تکیه دارد.
این دنبالهدار در دادههای پارکر درخشانتر از دادههای سوهو دیده میشود، چیزی که نشان میدهد دستگاه WISPR پارکر دارای حِسمَندی ویژهای برای دنبالهدارها است و چه بسا سطح تازهای از جزییات را برای خورشیدخراشهایی که به گونهی شانسی وارد میدان دیدش میشوند آشکار کند. مدارِ نزدیکِ پارکر به خورشید هم آن را به دنبالهدارهای خورشیدخراش نزدیکتر از دیگر رصدخانهها کرده- فاصلهی حدود ۶۴ میلیون کیلومتری، کمتر از نصف فاصلهای که سوهو برای دیدن خورشیدخراشها دارد.
دنبالهدار سوهو-۴۰۶۳ نخستین بار در ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۰، توسط شهروند-دانشمند وراچیت بونپلاد از پروژهی سانگریزر یافته و سپس در همان روز در دادههای پارکر هم ثبت شد. کاوشگر خورشیدی پارکر دادههای علمیاش را در بستههایی، هنگامی که در جایگاه ویژهای از مدارش است به زمین میگسیلد. از همین رو دانشمندان تا چند هفته بعد از این که کشف آن توسط سوهو به طور رسمی اعلام شد شانس دیدنِ آن در دادههای پارکر را نیافتند.
نزدیک بودن پارکر به خورشیدخراشها و حسمندی بالای دستگاه WISPR نسبت به دنبالهدارها بدین معناست که حتی با چنین درنگهای (تاخیرهای) چندهفته یا چند ماهه هم شاید سرانجام پارکر بتواند دنبالهدارهای خورشیدخراشی که حتی از چشم سوهو نادیده ماندهاند را هم ببیند.
--------------------------------------------
تلگرام، توییتر، و اینستاگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
instagram.com/1star.7sky
واژهنامه:
Parker Solar Probe - sungrazing comet - ESA - European Space Agency - NASA - Solar and Heliospheric Observatory - SOHO-4063 - comet NEOWISE - sungrazer - Sun - Earth - SOHO - WISPR - solar wind - Worachate Boonplod - Sungrazer Project
منبع: nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر