نوارهای سرخ در آسمان شبانه دانمارک
 |
| این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر و گسترده‌تر (۳ مگ) |
این مانند شفق قطبی به نظر میرسد، ولی شفق قطبی نیست. در روز ۱۲ اکتبر، روسلان مرزلیاکوف برای داشتنِ نمایی خوب از کهکشان راه شیری به پارک ملی Thy در شمال دانمارک رفت ولی به جای آن چنین چیزی را دید.
وی می‌گوید: «از دیدن این هواتاب سرخ و حماسی که در سرتاسر آسمان موج انداخته بود شگفت‌زده شدم.»
پدیده‌ی هواتاب دستاورد واکنش‌های شیمیایی در لایه‌های بالایی جو است. این واکنش‌ها از ساعت‌های روز که هوای زمین زیر باران پرتوهای نیرومند فرابنفش خورشیدست آغاز می‌شوند. در شب‌های بسیار تاریک، گاهی می‌توانیم پس‌تابِ این فرآیند را ببینیم- به رنگ سبز از اتم‌های اکسیژن در فرازای ۹۰-۱۰۰ کیلومتری یا مانند این نمونه، رنگ سرخ از مولکول‌های هیدروکسیل (OH) در فرازای ۸۶-۸۷ کیلومتر.
هواتاب اغلب الگوی راه راه زیبایی پیدا می‌کند، مانند همین که در عکس مرزلیاکوف دیده می‌شود. دلیل این الگو امواج گرانشِ جَوی است که از توفان‌های نیرومند رو به بالا در جو زمین پخش می‌شوند و به لایه‌ی هواتابِ جو می‌رسند. [گفتنی‌ست امواج گرانش که پدیده‌ای دینامیک شاره‌ها است، دستاورد تغییرات فشار هوا در جو است و زمین تا آسمان با امواج گرانشی اخترفیزیکی تفاوت دارد.]
طبیعی‌ست اگر برخی به دنبال ربطی میان این هواتاب سرخ با بروز کمیاب شفق‌های قطبی سرخ که همان شب در فنلاند دیده شده بود بگردند. احتمالا هیچ پیوندی میان این دو در کار نبوده. هواتاب سرخ دستاورد واکنش‌های شیمیایی با شرکتِ مولکول‌های هیدروکسیل در لایه‌ی نازکی از جو در فرازای ۸۶-۸۷ کیلومتری است. ولی شفق سرخ دستاورد برانگیختگی اتم‌های اکسیژن در لایه‌ی گسترده‌ای از جو در فرازای ۱۵۰-۵۰۰ کیلومتری توسط باد خورشیدی است.
-------------------------------------------
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر