سحابی سیاره‌نمای آبل ۷۸

این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر

در مرکز این چشم‌انداز رنگین تلسکوپی یک سحابی سیاره‌نما (یا سیاره‌ای) به نام آبل ۷۸ خودنمایی می‌کند.
ستارگانی از کهکشان خودمان با تیزی‌های پراش هم در پیش‌زمینه، و در دو رنگ زرد و آبی می‌درخشند. رنگ‌های این ستارگان بستگی به دمای سطحشان دارد: رنگ زرد خنک‌تر، و رنگ آبی داغ‌تر از خورشید.
ولی آبل ۷۸ با تابش ویژه‌ی اتم‌های یونیده در پوسته‌ی نازکی از مواد که از ستاره‌ی بیار داغ مرکز سحابی پس زده شده می‌درخشد.
این اتم‌ها یونیده‌اند زیرا پرتوهای پرانرژی ولی نادیدنیِ فرابنفشی که از ستاره‌ی مرکزی بر آنها می‌تابد الکترون‌های‌شان را از آنها جدا کرده.
پرتوهای دیدنیِ (مرییِ) آبی-سبزی که از حلقه‌ها و رشته‌های بخش مرکزی سحابی بیرون می‌زند دستاورد اتم‌های اکسیژنِ دوبار-یونیده است. تابش سرخ پررنگِ پیرامون این بخش هم از بازپیوندِ (پیوند دوباره‌ی) الکترون‌ها با اتم‌های هیدروژن است.
پهنای آبل ۷۸ نزدیک به سه سال نوریست وبا فاصله‌ی حدود ۵۰۰۰ سال نوری از زمین، در راستای صورت فلکی ماکیان دیده می‌شود.
سحابی‌های سیاره‌نمایی مانند آبل ۷۸ نماینده‌ی گامی بسیار کوتاه در پایان فرگشت ستارگانند. خورشید خودمان هم سرانجام چنین گامی را از سر خواهد گذراند ... حدود ۵ میلیارد سال دیگر.

نوشته‌ای دیگر درباره‌ی همین سحابی: * زندگی دوباره یک سحابی سیاره‌ای

------------------------------------------------

تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

واژه‌نامه:
Planetary nebula - Abell 78 - Milky Way - star - Sun - ionized - atom - electron - ultraviolet - oxygen - hydrogen - constellation Cygnus -

منبع: apod.nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان