شاه‌میگو، زاینده ستارگان غول‌پیکر

این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر

هنوز هیچ کس به درستی نمی‌داند که چرا سحابی شاه‌میگو یا ان‌جی‌سی ۶۵۳۷ برخی از پرجرم‌ترین ستارگانِ شناخته شده‌ی کیهان را می‌سازد. نزدیک مرکز این سحابی یک خوشه‌ی ستاره‌ای باز به نام پیسمیس ۲۴ است که دارد ستارگانی با درخشش و جرم نامعمول پدید می‌آورد.

پرتوی آبی‌فام نزدیک به منطقه‌ی ستاره‌زایی در مرکز سحابی از تابشی‌ست که از گاز یونیده‌ی هیدروژن گسیلیده شده.

در این تصویر میبینیم که چگونه گازها، غبارهای تیره، جنین‌های ستاره‌ای، و ستارگان نوزاد همه با هم پرده‌ی پرنقش و نگاری را در سحابی پیرامون این منطقه پدید آورده‌اند. طرح‌های پیچیده‌ی این پرده دستاورد برهمکنش‌های پیچیده میان بادهای میان‌ستاره‌ای، فشار تابش ستارگان، میدان‌های مغناطیسی و گرانش است.

ان‌جی‌سی ۶۳۵۷ حدود ۴۰۰ سال نوری پهنا دارد و با فاصله‌ی نزدیک به ۸۰۰۰ سال نوری از زمین، در راستای صورت فلکی کژدم (عقرب) دیده می‌شود.

--------------------------------------------
تلگرام، توییتر، و اینستاگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
instagram.com/1star.7sky

واژه‌نامه:
Lobster Nebula - star - NGC 6357 - open star cluster - Pismis 24 - ionized - hydrogen - interstellar wind - magnetic field - constellation - Scorpion

منبع: apod.nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان