هوای زمین در جوانی مانند هوای ناهید سمی بوده
![]() |
هنگامی که زمین جوان بود، سطحش احتمالا با اقیانوسی از تفتال (ماگما) پوشیده شده بود، و گازهایی که از این دریای جوشان بیرون میزد جَوی تقریبا همسان با جو زهرآگینِ امروز ناهید برایش پدید آورده بود.
این اقیانوس تفتال احتمالا دستاورد برخورد زمین با جرمی به اندازهی سیارهی بهرام بوده که بیشترِ سیارهمان را گداخت و ذوب کرد و کرهی ماه را هم پدید آورد. با سرد شدن این اقیانوس تفتال، همنهشهایی (ترکیبهایی) چگالیده شده از این آمیزهی مذاب بیرون زد و یک جو را برای زمین ساخت.
پائولو سوسی از بنیاد فناوری فدرال زوریخ در سوییس به همراه همکارانش برای این که بفهمند این جو چگونه بوده، با بهره از روشی به نام "شناوری آیرودینامیکی" یک گلولهی سنگی کوچک را بر روی فوارهای از گاز شناور کرده و همزمان برای ذوب کردنش آن را با لیزر تا دمای حدود ۱۹۰۰ درجهی سانتیگراد گرما دادند.
سوسی میگوید: «این گوی گداختهی شناور در دمای حدود ۲۰۰۰ درجه به گونهای مانند یک زمین مینیاتوری در حالتِ گداختهاش است.» گازی که گرداگرد آن جریان دارد هم مانند یک جو مینیاتوری رفتار میکند.
این پژوهشگران سپس با افزودن و زدودن ترکیبهای گوناگون، همنهشِ فوارهی گازی را تغییر داده و هر بار آزمایش را تکرار کردند تا بتوانند همنهش احتمالی جو زمین جوان را پیدا کنند. سطح اکسیژن در نمونهی گداخته بسته به همنهش گاز تغییر میکرد. آنها این گویهای گداخته [همان گوی نخست در آزمایشهای گوناگون] را با نمونههای سنگیِ گوشتهی زمین مقایسه کردند تا ببینند کدام یک از این جوهای تولید شده در هر آزمایش بهترین سازگاری را با پیشینهی زمینشناسیمان دارد.
آنها پی بردند که این جو یک جو چگال انباشته از دی اکسید کربن، با میزانِ به نسبت کمی نیتروژن بوده، مانند جو امروز ناهید. جو بهرام (مریخ) هم تقریبا همین همنهش را دارد، هر چند که بسیار تنُکتر (رقیقتر) است.
این واقعیت که زمین بزرگتر از بهرام است (یعنی گرانش بسندهای برای نگهداشتن جوَش داشته) و نیز خنکتر از ناهید است به آن اجازه داد تا آب مایع را روی سطحش نگه دارد، که با بیرون کشیدن دی اکسید کربن از جو، جلوی رخ دادن پدیدهی گلخانهایِ افسارگسیخته و تبدیل آن به دوزخ سوزانی مانند ناهید را بگیرد.
گزارش این دانشمندان در نشریهی ساینس ادونسز منتشر شده است.
--------------------------------------------
تلگرام، توییتر، و اینستاگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
instagram.com/1star.7sky
واژهنامه:
Earth - magma - toxic - Venus - Mars - planet - moon - Paolo Sossi - ETH Zürich - Switzerland - aerodynamic levitation - oxygen - carbon dioxide - nitrogen - greenhous - Science Advances
منبع: نیوساینتیست
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر