قلمروی یک رتیل آتشین‌مزاج
 |
| این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر (۵ مگ) |
در اینجا این عنکبوت کیهانی را می‌بینیم که بخش بالای این چشم‌انداز
تماشایی را پوشانده. این تصویر از همگذاری داده‌های باریک‌باند درست شده و
پرتوهای تابیده از اتم‌های یونیده‌ی هیدروژن و اکسیژن را نشان می‌دهد.
درون سحابی رتیل (ان‌جی‌سی۲۰۷۰) خوشه‌ی جوانی از ستارگان بزرگ به نام آر۱۳۶
جای دارد که با پرتوهای پرانرژی، بادهای ستاره‌ای، و شوک‌های ابرنواختری
خود تارهای این عنکبوت را برافروخته و آن را به یک سحابی گسیلشی درخشان
تبدیل کرده‌اند.
در این رتیل هم مناطق ستاره‌زایی دیگری هم وجود دارد که در هر یک، خوشه‌های ستارگان جوان با افروزه‌ها و ابرهایی که خودشان آنها را به شکل حباب در آورده‌اند را می‌توان دید. در واقع در سمت راست مرکز این تصویر، جایگاه نزدیک‌ترین ابرنواختر روزگار نوین، یعنی اس‌ان ۱۹۸۷ای را هم می‌توانیم ببینیم.
این میدان دید پُرمایه حدود ۲ درجه از آسمان، هم ارز ۴ فرص کامل ماه را در صورت فلکی جنوبی "زرین‌ماهی" می‌پوشاند. اگر این سحابی به اندازه‌ی سحابی شکارچی
(نزدیک‌ترین پرورشگاه ستاره‌ای به زمین با فاصله‌ی ۱۵۰۰ سال نوری) از ما
فاصله داشت، پهنه‌ای بیش از ۳۰ درجه (۶۰ برابر قرص کامل ماه) و در واقع
نیمی از آسمان سیاره‌ی زمین را می‌پوشاند.--------------------------------------------
تلگرام، توییتر، و اینستاگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
instagram.com/1star.7sky
واژه‌نامه:
Tarantula - Nebula - 30Doradus - star - satellite galaxy - Large Magellanic Cloud - star forming region - Local Group - arachnid - narrowband - ionized - hydrogen - oxygen - atom - NGC 2070 - stellar wind - supernova - shock - R136 - star cluster SN 1987A - full moon - constellation Dorado - Orion Nebula
منبع: apod.nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر