عکاسی از ماه به روش سده ۱۹

این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر (۳.۷ مگ)

یکی از نخستین تکنیک‌های عکاسی برای گرفتن سطح ماه در میانه‌های سده‌ی ۱۹، بهره‌گیری از فرآیند "شیشه‌ی کولودیون تَر"(wet-plate collodion) بود که به ویژه توسط ستاره‌شناس انگلیسی، وارن د لا رو به کار گرفته می‌شد.
در این روش، صفحه‌ی شیشه‌ای که با نیترات نقره حساس شده، با لایه‌ی ضخیمی از محلول تَرانما (شفاف) پوشیده شده و در برابر دهانه‌ی تلسکوپ گذاشته می‌شود تا با انجام نوردهی، یک تصویر نگاتیو روی شیشه پدید بیاید.
برای پایدار ماندن حسمندیِ (حساسیتِ) عکاسی، سرتاسر این فرآیند از پوشاندن شیشه گرفته تا نوردهی و انجام عکاسی باید تا پیش از خشک شدن شیشه کامل می‌شد، در بازه‌ای که ۱۰ تا ۱۵ دقیقه زمان می‌برد.
تصویری که اینجا می‌بینید نمونه‌ی پیشرفته و امروزیِ "شیشه‌ی کولودیون تَر" است که برای گرامیداشتِ نخستین روزهای عکاسی از ماه گرفته شده و در این کار، از یک ماده‌ی شیمیایی نوین برای پوشاندن یک صفحه‌ی شیشه‌ای که از یک فروشگاه سخت‌افزار سده‌ی ۲۱ خریداری شده بود بهره گرفته شده است.
این عکس ۲۸ نوامبر گذشته، با یک دوربین قطع بزرگِ ۸ در ۱۰ و یک تلسکوپ خانگی گرفته شده و دهانه‌های بزرگ، رگه‌های روشن، و دریاوار‌های تیره و هموار ماه را که در آن شب در گام گوژِ فزاینده بود به خوبی ثبت کرده است.
قطر تصویرِ روی شیشه که سپس دیجیتالی شده، ۸.۵ سانتیمتر بود؛ نوردهی آن، همزمان با ردیابی ماه ۲ دقیقه زمان برد.
حسمندیِ موثرِ این شیشه‌ی تر برای عکاسی حدود ایزو ۱ بود. دامنه‌ی حسمندی عکاسی برای حسگر دوربین تلفن همراه می‌تواند ایزو ۱۰۰ تا ایزو ۶۴۰۰ باشد (تازه باید خشک هم باشد ...).

-------------------------------------------

تلگرام، توییتر، و اینستاگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
instagram.com/1star.7sky

واژه‌نامه:
 wet-plate collodion - British - Warren De la Rue - transparent - silver nitrate - crater - ray - mare - waxing gibbous Moon - photographic sensitivity - ISO - smart phone - sensor

منبع: apod.nasa

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان