یک ستاره در هفت آسمان: در مرکز یک میدان نبرد کیهانی

این کهکشان با چنین نمای شگفت‌انگیزی چگونه پدید آمده؟
اخترشناسان در تلاش برای پی بردن به راز آشوب‌های گاز و ستاره و غباری مانند ان‌جی‌سی ۱۳۱۶ به کارآگاهانی تبدل می‌شوند.
بررسی‌های این کارآگاهان نشان داده که ان‌جی‌سی ۱۳۱۶ یک کهکشان بیضیگون غول‌پیکر است که چیزی باعث شده دارای رگه‌های غباری که در کهکشان‌های مارپیچی رایج هستند شود.
ولی تصویرهای پرجزییاتی که تلسکوپ فضایی هابل گرفته جزییاتی را نشان می‌دهد که به بازسازی تاریخچه‌ی این در هم تنیدگیِ غول‌پیکر کمک می‌کند.
در تصویرهای ژرف و گسترده از کهکشان ان‌جی‌سی ۱۳۱۶ می‌توانیم پوسته‌های برخوردی غول‌آسایی را پیرامون آن ببینیم، و نماهایی که از بخش مرکزی آن گرفته شده [مانند همین تصویر] هم کمتر بودن شمارِ خوشه‌های ستاره‌ای کروی در دل این کهکشان را نشان می‌دهند.
اینها همه پدیده‌هایی هستند که انتظار می‌رود در کهکشان‌هایی که در درازنای چند میلیارد سال گذشته دستخوش برخورد یا ادغام با دیگر کهکشان‌ها شده‌اند دیده شود.
گره‌ها و رشته‌های غباری که در این تصویر می‌بینیم نشانگر اینند که یکی یا چند تا از کهکشان‌های بلعیده شده کهکشان‌های مارپیچی بوده‌اند.
ان‌جی‌سی ۱۳۱۶ حدود ۵۰ هزار سال نوری پهنا دارد و با فاصله‌ی حدود ۶۰ میلیون سال نوری از زمین، در راستای صورت فلکی کوره دیده می‌شود.
[نوشته‌ی دیگری درباره‌ی این کهکشان: * این کهکشان یک قاتل زنجیره‌ای است!]