یکی از کهنترین سنگهای زمین در دلِ یکی از سنگهای ماه
اگر ویدیو اینجا اجرا نشد میتوانید آن را در تلگرام، توییتر و یا اینستاگرام یک ستاره در هفت آسمان ببینید
آیا کهنترین سنگِ شناخته شدهی زمین را بر روی ماه یافتهایم؟ کاملا ممکن است.
داستان با ماموریت آپولو ۱۴ آغاز میشود.
نمونهی ۱۴۳۲۱ (یا "بیگ برتا") تکه سنگ بزرگی بود که آلن شپارد، فضانوردِ آپولو ۱۴ در دهانهی مخروط (Cone crater) یافته بود. دانشمندان به هنگام بررسی این سنگ روی زمین، تکه سنگی در آن یافتند که بیشتر با سنگهای زمینی همخوانی داشت تا سنگهای ماه.
[خبرش را اینجا خواندید: * فضانوردان آپولو یکی از کهنترین سنگهای زمین را در ماه پیدا کردهاند]
نکتهی شگفتانگیزتر اینست که در یافتهای تازه، سن این تکه به به ۴ میلیارد سال میرسد که با در نظر گرفتن خطاهای سنجش، میتوان آن را کهنتر ازهمهی سنگهای یافته شده روی زمین داست.
فرضیهی پیشرو در این باره میگوید برخورد یک دنبالهدار یا سیارک به زمین در روزگار دور باعث شده بود سنگهای زمین به درون سامانهی خورشیدی پرتاب شوند. بخشی از این سنگها روی ماه فرود آمدند، با خاکِ داغ شده و دیگر سنگهای ماه در هم آمیختند، سرد شدند، و بعدها دوباره شکسته و خرد شدند.
در این ویدیو یک اسکنِ پرتو ایکس از ساختار درونی ۱۴۳۲۱ را میبینیم که بخشها و تکههای گوناگون با همنهِشهای شیمیایی گوناگون را در دل آن نشان میدهد.
بررسیِ نمونه سنگهای ماه برای دستیابی به تاریخچهی کاملتری برای ماه، زمین، و روزگارِ آغازین سامانهی خورشیدی ادامه خواهد یافت.
گفتنیست آدینهی این هفته پنجاهمین سالگرد فرود آپولو ۱۴ بر خاک ماه است.
![]() |
"بیگ برتا" یا ۱۴۳۲۱، یک نمونه از سنگهای ماه که فضانوردان آپولو ۱۴ با خود به زمین آوردند و به تازگی دریافتهای که تکهای از کهنترین سنگهای زمین را در دلش دارد |
------------------------------------------
telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
instagram.com/1star.7sky
واژهنامه:
منبع: apod.nasa
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر