گل سرخ کیهانی بر ساقه سرخ هیدروژنی

این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر (۳.۵ مگ)

آیا سحابی گل سرخ هر نام دیگری که داشت، باز هم این چنین خوشبو و زیبا "به نظر می‌رسید"؟ (اشاره به جمله‌ی معروف شکسپیر: A rose by any other name would smell as sweet - م)
این سحابی گسیلشی در "فهرست عمومی نوین"، با عنوان ان‌جی‌سی ۲۲۳۷ ثبت شده ولی به نظر نمی‌رسد چیزی از ظاهر گل-مانندِ این سحابی گسیلشی که بالای این تصویر، روی یک ساقه‌ی بلند از گاز هیدروژنِ برافروخته دیده می‌شود کاسته باشد.

درون سحابی گل سرخ (یا روزت)، یک خوشه‌ی باز از ستارگان جوان و پرنور جای دارد که به نام ان‌جی‌سی ۲۲۴۴ شناخته می‌شود. این ستارگان در حدود چهار میلیون سال پیش، از مواد همین سحابی ساخته شده‌اند و اکنون بادهای ستاره‌ای‌شان دارد با پس زدن مواد سحابی، حفره‌ای در دل آن می‌سازند که با لایه‌ای از غبار و گاز داغ در بر گرفته شده شده.

پرتوی فرابنفشی که از ستارگان داغ خوشه می‌تابد سحابی را برافروخته و روشن کرده است.

سحابی گل سرخ نزدیک به ۱۰۰ سال نوری گستردگی دارد، فاصله‌اش از حدود ۵۰۰۰ سال نوریست و با یک تلسکوپ کوچک می‌توان آن را در محدوده‌ی صورت فلکی تکشاخ مشاهده کرد.

----------------------------------------------

تلگرام، توییتر، و اینستاگرام یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
instagram.com/1star.7sky

واژه‌نامه:

 Rosette Nebula - New General Catalog - NGC 2237 - flowery - emission nebula - hydrogen - open cluster - star - NGC 2244 - stellar wind - nebula - Ultraviolet - constellation of the Unicorn - Monoceros

منبع: apod.nasa

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان