غبارهای کیهانی در ابرمولکولی برساووش

این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر

ابرهایی از غبار کیهانی در این چشم‌انداز ژرف کیهانی که پهنه‌ای هم‌ارز ۲ درجه را در ابر مولکولی برساووش در فاصله‌ی حدود ۸۵۰ سال نوری زمین را نشان می‌دهد شناورند.
برخی از این ابرها نور ستارگان جوانی که در دل خود دارند را بازتابانده و سحابی‌هایی بازتابی با رنگ آبیِ ویژه‌ی خود را پدید آورده‌اند، از جمله ان‌جی‌سی ۱۳۳۳ در مرکز چارچوب و وی‌دی‌بی ۱۳ (ون دن برگ ۱۳) بالا، سمت راست.
سحابی بازتابی کمیابی به نام وی‌دی‌بی ۱۲ هم در نزدیک بالای این تصویر دیده می‌شود که به گونه‌ای نامعمول، به جای آبی به رنگ زرد می‌درخشد.
ستارگانی دارند در دل این ابر مولکولی ساخته می‌شوند، ولی بیشتر آنها به دلیل غبارهای فراگیر پیرامونشان، خود را در طیف دیدنی (مریی) پنهان کرده‌اند.
با این وجود، ستارگان نوزاد درون ان‌جی‌سی ۱۳۳۳ با افشاندن فواره‌ها و آفریدن غبارهایی برافروخته از موج‌های شوک، اجرام سرخ‌فامی به نام هربیگ-هارو ساخته‌اند و به این روش وجودِ خود را نشان داده‌اند. این محیط پرآشوب می‌تواند همانند محیطی باشد که خورشید خودمان ۴.۵ میلیارد سال پیش در آن ساخته شد.
گستردگیِ این چشم‌انداز کیهانی در فاصله‌ی برآوردی ابر مولکولی برساوش به حدود ۴۰ سال نوری می‌رسد.

----------------------------------------------

تلگرام، توییتر، و اینستاگرام یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
instagram.com/1star.7sky

واژه‌نامه:

Perseus molecular cloud - reflection nebula - NGC 1333 - vdB 13 - vdB 12 - molecular cloud - wavelength - Herbig-Haro - star - Sun

منبع: apod.nasa

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان