سه همدم پرآوازه کیهانی

این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر

گروهی که در این تصویر می‌بینید از دیدنی‌های بسیار شناخته شده و پرطرفدار آسمان، در ساعت‌های آغازین شب‌های نوروز و هموگان یا اعتدال بهاریِ نیمکره‌ی شمالی است.

این سه کهکشان باشکوه که به نام "سه‌گانه‌ی شیر" (یا سه‌گانه‌ی اسد) خوانده می‌شوند، همگی با هم در یک میدان دید جای دارند و حتی از پشت تلسکوپ‌های کوچک دل هر بیننده‌ای را می‌برند: ان‌جی‌سی ۳۶۲۸ (راست)، ام۶۶ (بالا، چپ)، و ام۶۵ (پایین).

همگی آنها کهکشان‌های مارپیچیِ بزرگی هستند ولی از آنجایی که صفجه‌ی کهکشانی آنها نسبت به خط دید ما زاویه‌های گوناگونی دارد، به شکل‌هایی متفاوت با هم دیده می‌شوند.

ان‌جی‌سی۳۶۲۸ که به نام کهکشان همبرگر نیز شناخته می‌شود یک مارپیچی لبه‌نما است (از لبه دیده می‌شود)، با رگه‌های تیره‌ی گرد و غبار که از این سر تا آن سر صفحه‌اش کشیده شده، ولی هم ام۶۶ و هم ام۶۵، هر دو صفحه‌شان به اندازه‌ی کافی کج هست که بشود ساختار مارپیچی‌شان را بازشناخت.

نشانه‌هایی از برهم‌کنش‌های گرانشی میان اعضای گروه دیده می‌شود، از جمله تاب برداشتن و پف کردن قرص ان‌جی‌سی ۳۶۲۸ و بازوهای بیرون کشیده شده‌ی ام۶۶.

این نمای پر زرق و برق در آسمان سیاره‌ی زمین پهنایی بیش از یک درجه (دو قرص کامل ماه) در صورت فلکی شیر دارد. همچنین این میدان در فاصله‌ی برآوردی این سه‌گانه، یعنی ۳۰ میلیون سال نوری، پهنه‌ای بیش از نیم میلیون سال نوری را می‌پوشاند.

گفتن ندارد که ستارگانی با تیزی‌های پراش که در گوشه و کنار تصویر دیده می‌شوند همگی در پیش‌زمینه، و از ستارگان کهکشان خودمانند.

----------------------------------------------

تلگرام، توییتر، و اینستاگرام یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
instagram.com/1star.7sky

واژه‌نامه:

equinox - Leo Trio - Leo Triplet - NGC 3628 - M66 - M65 - spiral galaxy - galactic disk - edge-on - plane - Gravitational interaction - spiral arm - full moon - constellation Leo

منبع: apod.nasa

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان