شفق‌ها و آذرخش‌های مشتری

چرا بیشترِ آذرخش‌های سیاره‌ی مشتری نزدیک قطب‌های آن رخ می‌دهند؟
مشتری هم مانند زمین، هم شفق‌های قطبی دارد و هم آذرخش.ولی بر خلاف زمین که بیشتر آذرخش‌هایش نزدیک استوای آن رخ می‌دهند، در مشتری این بخش‌های نزدیک به قطب هستند که بیشترین آذرخش‌ها را نمایش می‌دهند.
فضاپیمای جونوی ناسا که اکنون در مدار مشتری به سر می‌برد، برای کمک به شناخت این تفاوت تاکنون به رویدادهای شفق‌ و آذرخش‌های بسیاری نگاه کرده است.
این تصویر که جونو در روز ۲۴ می ۲۰۱۸ با دوربین "اس‌آریو"ی خود گرفته، حلقه‌ی شفقی شمالی مشتری را به همراه چندین نقطه و رگه‌ی درخشان نشان می‌دهد.
در نمای پیوست سمت راست یک رویداد چشمگیر (که برق یکی از آذرخش‌های مشتری‌ست) دیده می‌شود؛ این یکی از نزدیک‌ترین نماهای شفق و آذرخش به هم است که تاکنون گرفته شده.
روی زمین (که بسیار به خورشید نزدیک‌تر است تا مشتری)، آفتاب به اندازه‌ای درخشان است که هوای استوا زیر تابش آن بسیار بیشتر از قطب‌ها گرم می‌شود، و این به آشفتگی‌های جَوی، توفان‌ها و آذرخش می‌انجامد.
در مشتری بر خلاف زمین، بیشترِ گرمایش جوی به جای آن که خورشید باشد از درونِ خود سیاره سرچشمه می‌گیرد (گرمایی که از روزگار پیدایش سیاره هنوز به جا مانده).
و اکنون این واقعیت به این فرضیه انجامیده که تابش خورشید بر استوای آن (که بیشتر از تابش بر قطب‌هاست)، تفاوت دما میان لایه‌های بالای جو را کاهش می‌دهد، و همین به کاهشِ توفان‌های آذرخش در استوای این سیاره انجامیده است.

---------------------------------------------

تلگرام، توییتر، و اینستاگرام یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
instagram.com/1star.7sky

واژه‌نامه:

Jupiter - lightning - Earth - aurora - pole - equator - NASA - Juno - Stellar Reference Unit - auroral oval - Sun

منبع: apod.nasa

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان