آوردگاه دو کهکشان
 |
| این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر |
شَست (۶۰) میلیون سال نوری دورتر از زمین، در صورت فلکی جنوبی کلاغ، دو کهکشان بزرگ به نام‌های ان‌جی‌سی ۴۰۳۸ و ان‌جی‌سی ۴۰۳۹ با هم سرشاخ شده‌اند.
در درازنای این برخورد هولناک
که صدها میلیون سال دیگر ادامه خواهد داشت، بسیار کم پیش آمده که ستارگان
این کهکشان‌ها با هم برخوردی داشته باشند زیرا بیشتر پهنه‌ی کهکشان‌ها را
فضاهای تهی تشکیل داده و ستارگان اگرچه درخشانند، ولی تنها بخش کوچکی از
حجم این فضا را پر کرده‌اند.
چیزی که اغلب روی می‌داده، برخورد میان ابرهای بزرگ غبار و گاز مولکولیِ دو کهکشان بوده که به دوره‌هایی از ستاره‌زایی‌های آتشین نزدیک مرکز این ویرانه‌ی کیهانی انجامیده.
در این چشم‌انداز خیره‌کننده که گستره‌ای به پهنای بیش از ۵۰۰ هزار سال نوری را می‌پوشاند، خوشه‌های جوان ستاره‌ای را می‌بینیم و موادی که در اثر نیروهای کِشند گرانشی، تا دوردست‌های فضا به بیرون از آوردگاه دو کهکشان پرتاب شده‌اند.
این تصویر زیبا و پُروضوح از روی زمین گرفته شده و داده‌های باریک-باندی که به آن افزوده شده پرتوهای سرخ ویژه‌ی گاز هیدروژن اتمی در مناطق سستاره‌زایی را آشکار کرده‌اند.
در
تصویرهایی با میدان گسترده‌تر، ساختارهای کمانی و کشیده‌ای هم دیده می‌شود
که تا صدها هزار سال نوری از دو کهکشان بیرون زده و به نامگذاری این جفت
کهکشانی به نام "کهکشان‌های دوشاخک" (دو آنتن) انجامیده است.
---------------------------------------------
telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
instagram.com/1star.7sky
واژه‌نامه:
منبع: apod.nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر