نماهای گوناگون از فواره و سیاهچاله کهکشان ام۸۷ در نور مرئی و قطبیده
![]() |
این تصویر در اندازهی بزرگتر |
این تصویرِ پیوندی سه نما را از منطقهی مرکزی کهکشان مسیه ۸۷ (ام۸۷) در نور قطبیده و یک نما از آن را که تلسکوپ فضایی هابل (اچاستی) در طول موج دیدنی (مریی) از آن گرفته بود نشان میدهد. این کهکشان یک ابرسیاهچاله (سیاهچالهی کلانجرم) در مرکزش دارد و به فوارههایش که از آن بیرون زدهاند آوازه دارد. تصویر هابل که نخستین نما در بالای چارچوب این تصویر است، بخشی از این فواره به درازای ۶۰۰۰ سال نوری را نمایان کرده است.
یکی از تصویرهای قطبیده با آرایهی بزرگ میلیمتری/زیرمیلیمتری آتاکاما (آلما) در شیلی گرفته شده و بخشی از این فواره را که به مرکز کهکشان نزدیکتر است در نور قطبیده نشان میدهد.
در دیگر تصویرهای قطبیده زومِ بیشتری شده و نواحی نزدیکتر به ابرسیاهچاله دیده میشوند: نمای میانی منطقهای به اندازهی حدود یک سال نوری را نشان میدهد و توسط آرایهی خط پایهی بسیار بلند (ویالبیای) که بخشی از رصدخانهی ملی اخترشناسی رادیویی آمریکاست گرفته شده.
زوم شدهترین نما را تلسکوپ ایوِنت هورایزن (ئیاچتی) گرفته. ئیاچتی از پیوند هشت تلسکوپ در گوشه و کنار جهان ساخته شده که با هم تلسکوپی مجازی به بزرگی سیارهی زمین را پدید آوردهاند. این تصویر به اخترشناسان امکان میدهد تا بسیار به ابرسیاهچاله نزدیک شده و منطقهای که فوارهها از آن بیرون میزنند را ببینند. [دربارهاش اینجا خواندید: * میدان مغناطیسی سیاهچاله ام۸۷ هم تصویربرداری شد]
خطها جهت قطبش را که بستگی به میدان مغناطیسی در مناطقِ تصویربرداری شده دارد نشان میدهند. دادههای آلما توصیفی از ساختار میدان مغناطیسی در راستای فواره را نشان میدهد. بنابراین پیوند دادههای ایونت هورایزن و آلما به اخترشناسان اجازه میدهد تا نقش میدان مغناطیسی را از کنار افق رویداد (چیزی که در تصویر ایونت هورایزن در اندازههای چند روزِ نوری دیده میشود) تا بیرون از کهکشان ام۸۷ در راستای فوارههای نیرومندش (چیزی که در تصویر آلما در اندازههای چند هزار سال نوری دیده میشود) را بررسی کنند.
مقدارهای گیگاهرتز اشاره به بسامدهای نوری دارد که هر یک از تصویرها در طیف آن گرفته شدهاند. خطهای افقی سنجه یا مقیاسِ هر یک از تصویرها را نشان میدهند (در اندازههای سال نوری).
یکی از تصویرهای قطبیده با آرایهی بزرگ میلیمتری/زیرمیلیمتری آتاکاما (آلما) در شیلی گرفته شده و بخشی از این فواره را که به مرکز کهکشان نزدیکتر است در نور قطبیده نشان میدهد.
در دیگر تصویرهای قطبیده زومِ بیشتری شده و نواحی نزدیکتر به ابرسیاهچاله دیده میشوند: نمای میانی منطقهای به اندازهی حدود یک سال نوری را نشان میدهد و توسط آرایهی خط پایهی بسیار بلند (ویالبیای) که بخشی از رصدخانهی ملی اخترشناسی رادیویی آمریکاست گرفته شده.
زوم شدهترین نما را تلسکوپ ایوِنت هورایزن (ئیاچتی) گرفته. ئیاچتی از پیوند هشت تلسکوپ در گوشه و کنار جهان ساخته شده که با هم تلسکوپی مجازی به بزرگی سیارهی زمین را پدید آوردهاند. این تصویر به اخترشناسان امکان میدهد تا بسیار به ابرسیاهچاله نزدیک شده و منطقهای که فوارهها از آن بیرون میزنند را ببینند. [دربارهاش اینجا خواندید: * میدان مغناطیسی سیاهچاله ام۸۷ هم تصویربرداری شد]
خطها جهت قطبش را که بستگی به میدان مغناطیسی در مناطقِ تصویربرداری شده دارد نشان میدهند. دادههای آلما توصیفی از ساختار میدان مغناطیسی در راستای فواره را نشان میدهد. بنابراین پیوند دادههای ایونت هورایزن و آلما به اخترشناسان اجازه میدهد تا نقش میدان مغناطیسی را از کنار افق رویداد (چیزی که در تصویر ایونت هورایزن در اندازههای چند روزِ نوری دیده میشود) تا بیرون از کهکشان ام۸۷ در راستای فوارههای نیرومندش (چیزی که در تصویر آلما در اندازههای چند هزار سال نوری دیده میشود) را بررسی کنند.
مقدارهای گیگاهرتز اشاره به بسامدهای نوری دارد که هر یک از تصویرها در طیف آن گرفته شدهاند. خطهای افقی سنجه یا مقیاسِ هر یک از تصویرها را نشان میدهند (در اندازههای سال نوری).
---------------------------------------------
تلگرام، توییتر، و اینستاگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
instagram.com/1star.7sky
واژهنامه:
Messier 87 - M87 - galaxy - polarised - visible - wavelength - Hubble Space Telescope - supermassive black hole - jet - Chile - Atacama Large Millimeter/submillimeter Array - ALMA - ESO - National Radio Astronomy Observatory - Very Long Baseline Array - VLBA - US - Earth - Event Horizon Telescope - EHT - polarisation - magnetic field - event horizon - frequency
منبع: eso
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر