در دل سحابی شعله

این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر
سحابی شعله یکی از چهره‌های برجسته در عکس‌هایی‌ست که در طیف دیدنی (مریی) از منطقه‌های ستاره‌زایی پرغبار و شلوغِ همراستا با کمربند شکارچی و خاوری‌ترین ستاره‌ی آن، نطاق در فاصله‌ی ۱۴۰۰ سال نوری زمین گرفته می‌شوند.
نطاق یا زتا-شکارچی همان ستاره‌ی درخشانی‌ست که نزدیک لبه‌ی سمت راست این تصویرِ فروسرخِ تلسکوپ فضایی اسپیتزر دیده می‌شود.
این نمای فروسرخ که پهنه‌ای به اندازه‌ی ۱۵ سال نوری را می‌پوشاند، ما را به درونِ گازهای برافروخته و ابرهای تیره‌ی غبارِ سحابی شعله می‌برد [بر خلاف نورِ دیدنی-م] و ستارگانِ تازه به دنیا آمده‌ی خوشه‌ی ان‌جی‌سی ۲۰۲۴ را که نزدیک مرکز چارچوب گرد هم آمده‌اند نشانمان می‌دهد.
ستارگان جوان این خوشه‌ی باز سنی میان ۲۰۰ هزار تا ۱.۵ میلیون سال دارند.
در حقیقت داده‌ها نشان می‌دهند که جوان‌ترین ستارگان نزدیک میانه‌ی سحابی شعله انباشته شده‌اند. این برخلاف ساده‌ترین مدل‌های ستاره‌زایی در پرورشگاه‌های ستاره‌ای است.
بر پایه‌ی پیش‌بینی این مدل‌ها، فرآیند ستاره‌زایی نخست باید در مرکز ابرهای مولکولی، جایی که چگالی ابر بیشتر است آغاز شود و بنابراین ستارگان ناحیه‌ی مرکزی باید پیرتر باشند و هر چه از مرکز دورتر شده و به سمت لبه‌های ابر برویم ستارگان جوان‌تری ببینیم، درست وارونه‌ی چیزی که در سحابی شعله دیده می‌شود.
پس گویا درباره‌ی روند ستاره‌زایی در سحابی شعله نیازمند مدل‌های پیچیده‌تری از ستاره‌زایی هستیم.

--------------------------------------------
تلگرام، توییتر، و اینستاگرام یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
instagram.com/1star.7sky

واژه‌نامه:

Flame Nebula - Orion's belt - star - Alnitak - infrared - Spitzer Space Telescope - star cluster - NGC 2024 - star formation - molecular cloud

منبع: apod.nasa

0 دیدگاه شما:

Blogger template 'Browniac' by Ourblogtemplates.com 2008

بالای صفحه