یک ستاره در هفت آسمان: هلال زمین از چشم فضانوردان آپولو ۱۷

در این تصویر خیره‌کننده، سیاره‌ی خوبمان را می‌بینیم که هلالی خمیده و روشن از آفتاب را از خود بر زمینه‌ی سیاه فضا نشان می‌دهد.
از این دورنمای ناآشنا، زمین کوچک دیده می‌شود و مانند تصویر تلسکوپیِ یک سیاره‌ی دوردست، سرتاسر افقش به طور کامل در میدان دید جای شده است.
امروزه، تنها انسان‌هایی که می‌توانند به چشم خود نماهایی سرتاسری را از زمین ببینند سرنشینان ایستگاه فضایی بین‌المللی هستند، آن هم از مدار پایین زمین که دیدگاهی بسیار نزدیک‌تر از این تصویر دارد.
ایستگاه فضایی هر ۹۰ دقیقه یک بار زمین را دور می‌زند و فضانوردان چشم‌اندازهایی دیدنی از ابرها، اقیانوس‌ها و خشکی‌ها را می‌بینند که زیر پایشان جابجا می‌شود، با نمای بخشی از کمانِ پیکر زمین در افق.
ولی تصویری که اینجا می‌بینید یک بازسازی دیجیتالی از چشم‌اندازی‌ست که تنها ۲۴ انسان توانسته‌اند آن را ببینند- فضانوردان آپولو که در سال‌های میان ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۲ به ماه رفتند و بازگشتند.
عکس اصلی (AS17-152-23420) را فضانوردان آپولو ۱۷ در ۱۷ دسامبر ۱۹۷۲، هنگامی که در راه بازگشت به خانه‌ی پدری بودند گرفتند.
در زمان کنونی، این واپسین عکسی از زمین از این چشم‌اندازِ سیاره‌ای است که به دست انسان گرفته شده.