یک ستاره در هفت آسمان: فضاپیمای پارکر باز هم رکورد شکست!

چیزی نمانده که سریع‌ترین فضاپیمای ساخته شده بتواند خورشید را لمس کند. کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا که در سال ۲۰۱۸ راهی فضا شد، همزمان دو رکورد را شکسته است: نزدیک‌ترین فضاپیما به خورشید و بیشترین سرعت.

در روز ۲۹ آوریل، این کاوشگر نزدیک‌ترین گذر از کنار خورشید تا به امروز را انجام داد و از فاصله‌ی کمی بیش از ۱۰ میلیون کیلومتری سطح آن گذشت. جونو در زمانِ رسیدن به نزدیک‌ترین فاصله از خورشید، به سرعت حدود ۱۵۰ کیلومتر بر ثانیه نسبت به خورشید رسیده بود، بالاترین سرعتی که تاکنون یک فضاپیما داشته.

با چنین سرعتی، می‌توان در ۴.۵ دقیقه سیاره‌ی زمین را دور زد، یا در زمانی حدود ۴۰ دقیقه می‌توان از زمین به ماه رفت. این سرعت تقریبا ۰.۰۵ درصد سرعت نور است.

ولی کارِ کاوشگر خورشیدی پارکر هنوز پایان نیافته: دیدار ۲۹ آوریلِ آن با خورشید تنها هشتمین گذر از ۲۴ گذری‌ست که تا پایان ماموریتش در اواخر ۲۰۲۵ برنامه‌ریزی شده. این کاوشگر در هر گذر، نخست از کنار ناهید می‌گذرد تا از گرانش این سیاره بهره جسته و شکل مدار خود را تغییر دهد، به گونه‌ای که آن را به خورشید نزدیک و نزدیک‌تر کند.

این نزدیکی به پارکر کمک خواهد کرد تا بر سرعتش بیافزاید و در پایان، به سرعتِ برنامه‌ریزی شده‌ی ۲۰۰ کیلومتر بر ثانیه برسد. در آن هنگام، سه برابر سریع‌تر از رکوردداران پیشین خواهد بود، جفت فضاپیمایی به نام کاوشگرهای هلیوس که در دهه‌ی ۱۹۷۰ به بررسی خورشید پرداختند.

پارکر در زمانِ رسیدن به نزدیک‌ترین فاصله‌ی خورشید تنها کمتر از ۷ میلیون کیلومتر از آن فاصله خواهد داشت، بیش از ۶ برابر نزدیک‌تر از کاوشگرهای هلیوس که تا پیش از شکستن رکوردشان توسط پارکر در ۲۰۱۸، آن را در دست داشتند.

پارکر اگرچه به سطح خورشید نزدیک می‌شود، ولی هدفش زیر سطح خورشید است- این کاوشگر برای سنجش میدان‌های مغناطیسی در منطقه و ردگیری جریان انرژی درون خورشید طراحی شده. این سنجش‌ها باید به پژوهشگران کمک کنند تا بفهمند خورشید چگونه ذرات پرانرژی‌ای که باد خورشیدی را پدید می‌آورند به بیرون می‌افشاند، و نیز گره از این راز بگشایند که چرا بیرونی‌ترین لایه‌ی خورشید (تاج آن) داغ‌تر از لایه‌های درونی‌اش است.