ابرها و شفق‌های سبز


شفق‌های قطبی معمولا بالاتر از ابرها پدید می‌آیند.
پرتوی شفقی زمانی پدید می‌آید که ذرات [باردار و] پرسرعتی که از خورشید به بیرون دمیده شده‌اند به مغناطکره‌ی (مغناطیس‌سپهرِ) زمین برخورد می‌کنند، از آنجا در مسیری مارپیچی در راستای میدان مغناطیسی زمین پیش می‌روند و به اتم‌ها و مولکول‌های فراز بالای جو زمین کوبیده می‌شوند.
برای نمونه، هنگامی که این ذرات به یک اتم اکسیژن کوبیده می‌شوند، این اتم برانگیخته شده و پرتوی سبزفامی می‌گسیلد که همان شفق قطبی سبزرنگ است.
پایین‌ترین شفق‌ها به طور معمول در حدود فرازای ۱۰۰ کیلومتری رخ می‌دهند، حال آنکه بیشتر ابرها در فرازهایی زیرِ ۱۰ کیلومتری پدید می‌آیند.
در این تصویر که سال ۲۰۱۵ در دیرهولای ایسلند گرفته شده فرازای نسبیِ ابرها و شفق‌ها به روشنی دیده می‌شود.
اینجا، عکاس نجومیِ باانگیزه که بر آن بود تا شفق‌های قطبی را بر فراز یک چراغ دریایی زیبا به تصویر بکشد، پس از دست و پنجه نرم کردن با بادهای تند و شکیبایی برای کنار رفتن ابرها، سرانجام با یاری شانس توانست این تصویر را از شفق‌ها به همراه ابرهای کشیده‌ی عدسگون ثبت کند.

------------------------------------------
تلگرام، توییتر، اینستاگرام و فیسبوک یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
facebook.com/1star7sky

واژه‌نامه:

aurora - Su - Earth - magnetosphere - magnetic field - atom - molecule - Dyrholaey - Iceland - lenticular cloud

منبع: apod.nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان

0 دیدگاه شما:

Blogger template 'Browniac' by Ourblogtemplates.com 2008

بالای صفحه