سحابی E

چندین رشته‌ی شگفت‌انگیز تاریک در صورت فلکی عقاب دیده می‌شوند.
در این تصویر یکی از رشته‌ها یا در واقع این سحابی‌های تاریک را می‌بینیم که به دلیل نمای ویژه‌اش به نام سحابی E و بر پایه‌ی جایگاهش (یا جایگاه‌هایش) در فرست سحابی‌های بارنارد به نام بی۱۴۲ و بی۱۴۳ خوانده می‌شود.
سحابی E حدود ۲۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و پهنایی به اندازه‌ی قرص کامل ماه را در آسمان می‌پوشاند. این سحابی را که به ویژه در ماه‌های تابستان نیمکره‌ی شمالی دیده می‌شود می‌توان با دوربین دوچشمی رصد کرد.
"سحابی‌های تاریک" را به نام‌های دیگری هم می‌شناسند. یکی از این نام‌ها "سحابی درآشامی یا حذبی" است، به این دلیل که نور دیدنی (مریی) که از اجرام پشتشان تابیده را به شدت درمی‌آشامند [و از همین رو تیره دیده می‌شوند-م].
نام دیگر "ابر مولکولی" است، به این دلیل که اغلب آنها چنان دمای پایینی دارند که به جای یون، چندین گونه مولکول پایدار می‌تواند در آنها پدید بیاید.
دمای پایینِ این ابرهای میان‌ستاره‌ای به شکل‌گیری گره‌های چگالِ گازی که می‌توانند با رُمبش بیشتر، ستارگان درخشان بسازند کمک می‌کند.

--------------------------------------------

تلگرام، توییتر و فیسبوک یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
facebook.com/1star7sky

واژه‌نامه:

constellation of Aquila - dark nebula - E Nebula - B142 - B143 - Barnard - full Moon - binoculars - Earth - absorption nebula - molecular cloud - molecule - star

منبع: apod.nasa

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان