ساختار پیچیده یک هلال
![]() |
این تصویر در اندازهی بزرگتر |
سحابی هلال که به نام انجیسی ۶۸۸۸ هم شناخته میشود، یک حباب کیهانی به پهنای نزدیک به ۲۵ سال نوری است که با بادهایی که از ستارهی سنگین و درخشان مرکزیاش میوزد باد شده است.
سه عکاس نجومی به نامهای جو، گلن و راسل این تصویر پُروضوح را از این حباب کیهانی پدید آوردهاند.
در این همکاری تلسکوپی، بیش از ۳۰ ساعت دادههای تصویری باند باریک برای جداسازی نور اتمهای هیدروژن و اکسیژن گرد آمد.
پرتوی گسیلیده از اتمهای اکسیژن که به رنگ آبی-سبز دیده میشود به نظر میرسد جزییاتی از چینها و رشتههای سحابی را نمایان کرده است.
ستارهی مرکزیِ انجیسی ۶۸۸۸ که درون این سحابی دیده میشود از ردهی ستارگان ولف-رایه است و در این ردهبندی به نام دبلیوآر ۱۳۶ شناخته میشود. این ستاره دارد لایههای بیرونیاش را با بادهای نیرومند خود به فضا پس میزند به گونهای که در هر ده هزار سال، جرمی همارز جرم خورشید از دست داده و در فضا میپراکند.
ساختارهای پیچیدهی این سحابی به احتمال بسیار دستاوردِ برهمکنشِ همین بادهای نیرومند با موادی هستند که در یکی از گامهای پیشینِ پسزنی از ستاره بیرون زده بوده.
این ستاره دارد سوختش را با نرخی سرسامآور میسوزاند؛ از همین رو واپسین روزهای زندگیش را میگذراند و سرانجام منفجر شده و ابرنواختری تماشایی پدید خواهد آورد.
سحابی انجیسی ۶۸۸۸ حدود ۵۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و آن را میتوان در صورت فلکی پُر از سحابیِ ماکیان پیدا کرد.
سه عکاس نجومی به نامهای جو، گلن و راسل این تصویر پُروضوح را از این حباب کیهانی پدید آوردهاند.
در این همکاری تلسکوپی، بیش از ۳۰ ساعت دادههای تصویری باند باریک برای جداسازی نور اتمهای هیدروژن و اکسیژن گرد آمد.
پرتوی گسیلیده از اتمهای اکسیژن که به رنگ آبی-سبز دیده میشود به نظر میرسد جزییاتی از چینها و رشتههای سحابی را نمایان کرده است.
ستارهی مرکزیِ انجیسی ۶۸۸۸ که درون این سحابی دیده میشود از ردهی ستارگان ولف-رایه است و در این ردهبندی به نام دبلیوآر ۱۳۶ شناخته میشود. این ستاره دارد لایههای بیرونیاش را با بادهای نیرومند خود به فضا پس میزند به گونهای که در هر ده هزار سال، جرمی همارز جرم خورشید از دست داده و در فضا میپراکند.
ساختارهای پیچیدهی این سحابی به احتمال بسیار دستاوردِ برهمکنشِ همین بادهای نیرومند با موادی هستند که در یکی از گامهای پیشینِ پسزنی از ستاره بیرون زده بوده.
این ستاره دارد سوختش را با نرخی سرسامآور میسوزاند؛ از همین رو واپسین روزهای زندگیش را میگذراند و سرانجام منفجر شده و ابرنواختری تماشایی پدید خواهد آورد.
سحابی انجیسی ۶۸۸۸ حدود ۵۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و آن را میتوان در صورت فلکی پُر از سحابیِ ماکیان پیدا کرد.
-------------------------------------------
تلگرام، توییتر و فیسبوک یک ستاره در هفت آسمان:
telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
facebook.com/1star7sky
واژهنامه:
NGC 6888 - Crescent Nebula - star - Joe - Glenn - Russell - narrow band - hydrogen - oxygen - atom - Wolf-Rayet star - WR 136 - stellar wind - Sun - supernova - constellation Cygnus
منبع: apod.nasa
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر