یک ستاره در هفت آسمان: کهکشانی بر فراز یک دودکش

چشم شما تا کجا را می‌تواند ببیند؟
کهکشان زن در زنجیر (آندرومدا) با فاصله‌ی ۲.۵ میلیون سال نوری از زمین، دورترین چیزی است که چشم نامسلح انسان می‌تواند به سادگی ببیند.
دیگر اجرام آسمان شب مانند ستارگان، سحابی‌ها و خوشه‌های ستاره‌ای، به طور معمول در فاصله‌های چند صد تا چندهزار سال نوری از زمین جای دارند.
همه‌ی اینها بسیار دور از سامانه‌ی خورشیدی، ولی درست درون کهکشان راه شیری خودمانند.
در این چشم‌انداز ژرف آسمان شب که با برنامه‌ریزی خوب از یک معدن قدیمی در جنوب پرتغال گرفته شده، همین کهکشانِ بیرون از راه شیری که ام۳۱ هم نامیده می‌شد را درست بر فراز یک دودکش می‌بینیم [اگر در نیمکره‌ی جنوبی باشید دو کهکشان بیرونی دیگر، ابرهای ماژلانی کوچک و بزرگ را هم به چشم خواهید دید-م].
تصویر با یک بار نوردهی، همزمان با ردگیری آسمان گرفته شده و از همین رو نماهای پیش‌زمینه در اثر جابجایی دوربین اندکی تار شده‌اند ولی کهکشان آندرومدا بزرگ و آشکار دیده می‌شود.
بخش درخشان مرکزی آندرومدا به طور معمول تنها چیزی‌ست که چشم نامسلح از این کهکشان می‌بیند، ولی اینجا بازوان مارپیچی و بخش‌های کم‌نورتر و بیرونی‌ترِ این کهکشان را که روی هم بیش از ۴ قرص کامل ماه را می‌پوشاند نیز می‌توان دید.
گفتن ندارد که تا حدود ۵ میلیارد سال دیگر که آندرومدا در راه شیری ادغام شود، ستارگانِ آندرومدا خواهند توانست سرتاسر پهنه‌ی آسمان شب را بپوشانند.