ناسا میخواهد یکی از دهانههای ماه را به یک رادیوتلسکوپ غولپیکر تبدیل کند
![]() |
نمای پنداشتی از رادیوتلسکوپ السیآرتی در آن سمت ماه- این تصویر در اندازهی بزرگتر |
یک تلسکوپ رادیویی طول موجِ فرا-بلند در سمت پنهان ماه میتواند سودمندیها و برتریهای بیاندازه بالاتری نسبت به تلسکوپهای روی زمین یا در مدار زمین داشته باشد. از جملهی این برتریها:
۱) چنین تلسکوپی میتواند کیهان را در طول موجهای بلندتر از ۱۰ متر (یعنی بسامدهای زیر ۳۰ مگاهرتز رصد کند)، طول موجهایی که توسط یونسپهرِ جو زمین بازتابیده میشوند و تاکنون برای انسانها تا اندازهی بسیاری ناشناخته بودهاند.
۲) ماه با رفتاری مانند یک سپر فیزیکی، تلسکوپی که روی سطحش است را از تداخلهای رادیویی/نوفههایی (نویزهایی) که از چشمههای زمینی، یونسپهر، ماهوارههای زمینگرد و نوفههای رادیویی خورشید (به هنگام شبِ ماه) میآیند جدا میکند.
اکنون ناسا پیشنهاد داده یک توری (مش) سیمی به قطر ۱ کیلومتر به کمک روباتهای سنگنوردِ DuAxel، در یک دهانهی ۳-۵ کیلومتری با نسبتِ ژرفا به قطرِ مناسب در آن سمت ماه کار گذاشته شود تا یک بازتابندهی عرقچین (sphericalcap) پدید بیاید.
این "تلسکوپ رادیویی دهانه ماه" (السیآرتی، LCRT) با قطر ۱ کیلومتریاش بزرگترین تلسکوپ رادیویی دهانه-پر (filled-aperture) در سامانهی خورشیدی خواهد بود!
السیآرتی میتواند با مشاهدهی کیهان آغازین در طول موجهای باند ۱۰ تا ۵۰ متر (بسامدهای باند ۶ تا ۳۰ مگاهرتز) کاوشهای علمی بسیار بزرگی را در زمینهی کیهانشناسی امکانپذیر سازد، کاوشهایی که تا به امروز از دسترس انسانها دور بودهاند.
![]() |
برداشت کلی از عملیات ساخت السیآرتی به کمک روباتهای سنگنورد- تصویر بزرگتر |
-------------------------------------------
telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
facebook.com/1star7sky
واژهنامه:
منبع: ناسا
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر