یک ستاره در هفت آسمان: کیسه‌های آویخته از آسمان کانادا

چگونه می‌شود که سطح زیر یک ابر به شکل حباب در می‌آید؟

در ابرهای معمولی، سطح زیرین ابر تخت و هموار است، زیرا هوای گرم و نمداری که بالا رفته و سرد می‌شود، در یک دمای ویژه که معمولا به فرازای بسیار ویژه و معینی ربط دارد چگالیده شده و تبدیل به ریزقطره‌های آب می‌شود. با رشد و بزرگ‌تر شدن این ریزقطره‌های آب، ابرهایی مات و کدر پدید می‌آیند.

ولی در برخی شرایط ممکن است کیسه‌هایی در ابر باز هم به رشد خود ادامه داده و قطره‌های درشت‌تری از آب یا یخ در آنها ساخته شود. این کیسه‌ها رو به هوای آزاد پایین می‌افتند و در همان حال بخار می‌شوند. چنین کیسه‌هایی می‌توانند در هوای آشفته‌ی نزدیک یک توفان تندری پدید بیایند و برای نمونه، نزدیک به بخش بالایی یک ابر سندانی دیده شوند.

ابری که در چنین فرایندی ساخته می‌شود، به نام ابر ماماتوس (سینه-کومه ای یا پستانکی یا ممه‌ای) نامیده می‌شود و به ویژه اگر نور خورشید از پهلو بر آن بتابد دیدنی خواهد بود.
ابرهای پستانکی درون این تصویر که تنها چند دقیقه پاییدند (دوام آوردند)، در سال ۲۰۱۲، پس از توفانی بر فراز رجینا در ساسکاچوان کانادا پدید آمده و به تصویر کشیده شدند.

--------------------------------------------