یک ستاره در هفت آسمان: هیولای ورا روبین

در پیش‌زمینه‌ی این تصویر تلسکوپ فضایی هابل ستارگان درخشان با تیزی‌های پراش از کهکشان راه شیری خودمان در صورت فلکی شمالی و پهلوانانه‌ی برساووش را می‌بینیم.

تلسکوپ بر زمینه‌ی پشت این ستارگان کانونی شده و نمای روشنی از یک کهکشان مارپیچی غول‌پیکر به نام یوجی‌سی ۲۸۸۵ در فاصله‌ی حدود ۲۳۲ میلیون سال نوری نشان می‌دهد.

پهنای این کهکشان تقریبا ۸ برابر پهنای کهکشان راه شیری، یعنی حدود ۸۰۰ هزار سال نوریست و حدود ۱ تریلیون ستاره را در بر دارد که تقریبا ۱۰ برابر شمار ستارگان کهکشان ماست.

یوجی‌سی ۲۸۸۵ یکی از کهکشان‌هایی‌ست که در پژوهشی برای شناخت چگونگی رشد کهکشان‌ها و رسیدنشان به چنین ابعاد غول‌آسایی به کار رفته، و نیز یکی از کهکشان‌ها در پژوهش پیشگامانه‌ی اخترشناس، ورا روبین روی چرخش کهکشان‌های مارپیچی بود.

پژوهش این بانو نخستین کاری بود که به گونه‌ای قانع‌کننده، حضور چیره‌ی (غالب) ماده‌ی تاریک در کیهان را نشان داد [ورا روبین نشان داد بخش‌های بیرونی کهکشان‌ها بسیار سریع‌تر از چیزی که بتوان با بهره از کل محتوای ستاره، گاز و غبار آنها، و قانون گرانش نیوتن یا اینشتین توضیح داد (به گرد هسته‌ی کهکشان) می‌چرخند].

-------------------------------------------------