یک ستاره در هفت آسمان: سر زدن آفتاب در قطب جنوب

طلوع خورشید در قطب جنوب طلوع متغاوتی است.
این طلوع چشم‌انداز خوشایندی در قطب‌هاست که که در پی چندین ماه تاریکی می‌آید و آغازگر ماه‌هایی با پرتوی آفتاب است.
خورشید در قطب‌های زمین چندین هفته زمان می‌برد تا بالا بیاید، برخلاف رفتاری که در عرض‌های میانه دارد و در تنها چند دقیقه بالا می‌آید.
سر زدن آفتاب در قطب‌ها دستاورد کجی یا انحراف [محورِ] زمین در گردش به دور خورشید است، نه دستاورد چرخش زمین.
اگر سیاره‌ی زمین هوا نداشت، در قطب‌ها نخستین خورشید باید در هموگان (اعتدال) فصلی دیده شود، ولی اثر همگرایی (رفتار عدسی-مانندِ) هوای زمین و اندازه‌ی قرص خورشید باعث می‌شود لبه‌ی بالایی خورشید حدود دو هفته زودتر از زمان اعتدال نمایان شود [این پدیده در عرض‌های پایین‌تر ثانیه‌ای است-م].
این تصویر دو هفته پیش گرفته شده و خورشید را نشان می‌دهد که از افق چم‌انداز گسترده‌ی یخ بسته‌ای در قطب جنوب بیرون زده است.
قطب جنوب واقعی تنها چند متر دورتر، در سمت چپ این برج مخابراتی است.
این طلوع قطبی خورشید با لکه‌ی سبزفام "درخش سبز" در بالای آن نمایی بسیار خوش‌عکس و فتوژنیک پدید آورده است. [با جستجوی برچسبِ "درخش سبز" در وبلاگ، درباره‌ی این پدیده بیشتر بخوانید]

-------------------------------------------------