چلیپای گرانشی اینشتین

بیشتر کهکشان‌ها یک هسته بیشتر ندارند - ولی آیا این کهکشان چهار تا دارد؟

اخترشناسانی که در پی پاسخ شگفت‌انگیز این پرسش بودند به این نتیجه رسیدند که هسته‌ی این کهکشان اصلا در این تصویر دیده نمی‌شود.

شبدر چهاربرگی که در مرکز این کهکشان می‌بینیم نوریست که از یک اختروش در پشت کهکشان می‌تابد. میدان گرانشی کهکشانی که در تصویر دیده می شود و در حقیقت میان ما و آن اختروش دوردست جای گرفته، نور آن را شکسته و از آن چهار تصویر جداگانه ساخته است.

برای این که از دیدگاه ما چنین سرابی درست شود، آن اختروش می‌بایست درست پشت مرکز این کهکشان پرجرم و در راستای خط دید ما جای گرفته باشد. نام کلی این پدیده همگرایی گرانشی است و در این مورد ویژه، به نام صلیب انیشتین خوانده می‌شود.

شگفت‌آورتر اینست که درخشش نسبی صلیب انیشتین تغییر می‌کند؛ زیرا گاهی اثر همگرایی گرانشی ستارگانی از کهکشان جلویی هم افزوده شده و باعث افزایش گاه به گاهی نور صلیب می‌گردد. این اثرِ افزوده به نام ریزهمگرایی گرانشی شناخته می‌شود.

-------------------------------------------------

تلگرام، توییتر و فیسبوک یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
facebook.com/1star7sky

واژه‌نامه:

Einstein Cross - Gravitational Lens - nucleus - cloverleaf - quasar - gravitational field - galaxy- mirage - gravitational lensing - gravitational microlensing

منبع: apod.nasa

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان