مارپیچ اسب بالدار

این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر

چه چیزی ساختار مارپیچی شگفت‌انگیزی را که در بالا، سمت چپ این عکس دیده می‌شود پدید آورده؟

هیچ کس درست نمی‌داند، ولی به احتمال بسیار مربوط به یک ستاره در یک سامانه‌ی دوتایی است که دارد وارد گام تبدیل شدن به "سحابی سیاره‌نما" و پس زدنِ لایه‌های بیرونی‌اش به فضا می‌شود.

این مارپیچ غول‌آسا که حدود یک سوم سال نوری پهنا دارد، ۴ یا ۵ دور کامل زده و چنان نظمی دارد که تاکنون مانندش دیده نشده.

با توجه به نرخ گسترش این گازهای مارپیچی، می‌بایست هر هشتصد سال یک لایه‌ی تازه در آن پدید آید، زمانی تقریبا هم‌ارز یک دور چرخش دو ستاره به گرد یکدیگر.

دو ستاره‌ای که این ساختار را آفریده‌اند با هم "ال‌ال اسب بالدار" (LL Pegasi) نام دارند، ولی به عنوان‌های "ای‌اف‌جی‌ال ۳۰۶۸" و "آیراس ۲۳۱۶۶+۱۶۵۵" نیز شناخته می‌شوند.

این تصویر توسط تلسکوپ فضایی هابل و در طیف فروسرخ-نزدیک گرفته شده.
چراییِ برافروخته بودن این مارپیچ هم خودش یک رازست، ولی بر پایه‌ی نظریه‌ی پیشرو، روشنی آن از بازتاب نور ستارگان نزدیکش است.

این سامانه با فاصله‌ی ۱۳۰۰ پارسک (۴۲۴۰ سال نوری)، در راستای صورت فلکی اسب بالدار دیده می‌شود.

--------------------------------------------------

تلگرام، توییتر و فیسبوک یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
facebook.com/1star7sky

واژه‌نامه:

star - binary star - planetary nebula - huge - LL Pegasi - AFGL 3068 - IRAS 23166+1655 - infrared - Hubble Space Telescope - reflect

منبع: apod.nasa

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان