نگاهی به ماموریت‌های فضایی در سال ۲۰۲۲
 |
| مهندسان در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا سرگرم کار بر روی پیشرانه‌های الکتریکی کاوشگر سایکی (پیشرانه‌های اثر هال) |
اگر همه چیز به خوبی پیش برود، نخستین ماموریت فضایی بزرگِ سال ۲۰۲۲ پرتاب موشکِ "سامانه‌ی پرتاب فضایی" در ماه فوریه خواهد بود. پس از برنامه‌ریزی‌ها و دریافت بودجه‌های فراوان، سرانجام این موشک غول‌پیکر ناسا آماده‌ی نخستین پرواز بی‌سرنشین خود شده، پروازی که در آن، چندین ماهواره‌ی کوچک را در مدارهایی نزدیک یا به گرد ماه خواهد برد.
آنها تنها میهمان‌های ماه نخواهند بود. ناسا قراردهایی با شرکت‌های خصوصی برای فرستادن نُه خودرو و همچنین سطح‌نشین‌ها و دیگر آزمایشگاه‌ها به ماه بسته. جیم بل از دانشگاه ایالتی آریزونا می‌گوید: «بسیاری از اینها آزمون‌هایی برای این پنداشتِ تازه‌ی ناسا هستند، این که آیا شرکت‌های تجاری می‌توانند با پذیرش خطر بالاتر برای هزینه‌ی کمتر، محموله‌هایی را به ماه بفرستند یا نه.»«این یک الگوواره‌ی نوین برای ماموریت‌های فضایی و یک نوزایی یا رنسانس واقعی در روباتیک ماه است.»
ژاپن و سازمان فضایی روسیه (روسکاسموس) هم سطح‌نشین‌هایی خواهند فرستاد. هند و امارات متحده‌ی عربی نیز هر یک سطح‌نشین و خودرو می‌فرستند و همچنین شرکت‌هایی در آلمان و انگلستان.
ناسا چشم به سیارکی نام "سایکی ۱۶" [یا پسوخه ۱۶] هم دارد، با برنامه‌ای برای فرستادن کاوشگری با همین نام در ماه اوت. این کاوشگر به دیدار سایکی خواهد رفت، سنگ فضایی شگفت‌انگیزی که عمدتا از آهن ساخته شده و می‌تواند درباره‌ی این که سیاره‌ها چگونه شکل می‌گیرند و هسته‌های فلزی‌شان چگونه است به ما کمک کند.
بل که از اعضای گروه سایکی است می‌گوید: «نظریه‌ی پیشرو اینست که سایکی می‌تواند هسته‌ی بیرون زده‌ی یک پیش‌سیاره‌ی از هم پاشیده‌ی باستانی باشد. می‌تواند نمایی ثابت از زمانِ پیدایشِ سیاره‌ها در روزگار آغازینِ سامانه‌ی خورشیدی باشد.»
این فضاپیما چهار سال در راه خواهد بود تا به سیارک سایکی برسد، جایی که در آن به تصویربرداری و بررسی همنهش شیمیایی این سیارک و سنجش ساختار درونی و میدان مغناطیسی آن خواهد پرداخت. هدف اینست که ببینیم آیا سایکی یک هسته‌ی سیاره‌ایِ باستانی است یا نه و چگونگی پیدایش آن را تعیین کنیم و همه‌ی این برداشت‌ها (استنباط‌ها) را برای شناخت سیاره‌های سنگی (زمین‌سان) گسترش دهیم.
بهرام (مریخ) هم از برنامه‌های سال ۲۰۲۲ خواهد بود. در ماه سپتامبر، سازمان فضایی اروپا و روسکاسموس خودروی "روزالیند فرانکلین" پرتاب خواهند کرد که باید در مارس ۲۰۲۳ به بهرام برسد. این خودرو بزرگ‌تر از خودروی ژورانگِ چین، ولی کوچک‌تر از خودروی پرسه‌ویرنس ناسا است، خودروهایی که هر دو در فوریه‌ی گذشته بر خاک این سیاره نشستند. خودروی روزالیند فرانکلین برای یافتن نشانه‌های زندگی در ناحیه‌ای به نام دشت یا هامونه‌ی اوکسیا (Oxia Planum) خواهد کوشید، دشتی که شاید می‌توانسته روزگاری مهربان با زندگی بوده باشد.
روزالیند فرانکلین چندین دوربین و ابزار علمی با خود خواهد برد، ولی شاید هیجان‌انگیزترین ابزار آن یک مته باشد که می‌تواند از ژرفای ۲ متری زیر سطح سیاره نمونه بردارد- بسیار رف‌تر از رکورد ۶ سانتیمتری خودروی کنجکاوی ناسا.
خورخه واگو، دانشمند پروژه‌ی این ماموریت می‌گوید مته‌کاری می‌تواند دسترسی به سرنخ‌هایی را از گذشته‌ی سیاره برای ما فراهم کند که دیرزمانی‌ست در اثر پرتوهای یونَنده‌ی (یونیده کننده‌ی) فضا، از روی سطح پاک شده‌اند: «این [پرتوها] در درازنای میلیاردها سال، مانند میلیون‌ها چاقوی کوچک رفتار کرده و مولکول‌هایی را که دوست داریم برای جستجوی نشانه‌های احتمالی زندگی بررسی کنیم نابود می‌کنند.»
--------------------------------------------------
telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
facebook.com/1star7sky
واژه‌نامه:
Space Launch System rocket - NASA - moon - Jim Bell - Arizona State
University - renaissance - Japan - Russian space agency - Roscosmos - lander - India
- United Arab Emirates - Germany - UK - asteroid - Psyche - iron -
metallic core - core - protoplanet - planet - solar system - magnetic
field - planetary core - terrestrial planet - Mars - European Space
Agency - Rosalind Franklin rover - China - Zhurong rover - Perseverance
rover - Oxia Planum - drill - Curiosity rover - ionising - Jorge Vago - molecule
0 دیدگاه شما:
ارسال یک نظر