یک کهکشان مارپیچی میله‌ای برجسته

این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر

بسیاری از کهکشان‌های مارپیچی دارای میله‌ای هستند که از مرکزشان گذشته. حتی گمان می‌رود راه شیری خودمان هم میله‌ی نه چندان بزرگی در مرکزش داشته باشد.
اینجا کهکشان مارپیچی میله‌ای برجسته‌ی ان‌جی‌سی ۶۲۱۷ را در نمایی با جزییات چشمگیر می‌بینیم که تلسکوپ فضایی هابل در سال ۲۰۰۹ با دوربین پیمایشگر پیشرفته‌ی خود گرفته بود.
در این تصویر رگه‌های تیره و رشته‌ای غبار را می‌بینیم به همراه خوشه‌های جوانِ درخشان و آبی‌فام ستارگان، سحابی‌های گسیلشی رخ‌فام انباشته از گازهای برافروخته‌ی هیدروژن، میله‌ای بلند از ستارگان در مرکز و یک هسته‌ی فعال درخشان که به احتمال بسیار یک ابرسیاهچاله (سیاهچاله‌ی کلان‌جرم) در آن لانه کرده.
کهکشان ان‌جی‌سی ۶۲۱۷ که در راستای صورت فلکی خرس کوچک دیده می‌شود، حدود ۳۰ هزار سال نوری پهنا دارد و تقریبا ۶۰ میلیون سال زمان می‌برد تا نورش به چشم ما روی زمین برسد.

--------------------------------------------------

تلگرام، توییتر و فیسبوک یک ستاره در هفت آسمان:

telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
facebook.com/1star7sky

واژه‌نامه:

 barred Spiral Galaxy - NGC 6217 - spiral galaxy - bar - Milky Way Galaxy - NGC 6217 - Advanced Camera for Surveys - Hubble Space Telescope - dust lane - cluster - star - emission nebula - hydrogen - active nucleus - supermassive black hole - constellation of the Little Bear - Ursa Minor

منبع: apod.nasa

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان