یک ستاره در هفت آسمان: دوئل "نوارها" در آسمان شب

این دو نوار در آسمان چه هستند؟
نوار سمت راست که دیدنش رایج‌تر است، نوار مرکزی کهکشان خودمان، راه شیری است.
خورشید درون قرصِ این کهکشان مارپیچی جای دارد و در آن می‌گردد، از همین رو، ما آن را مانند نواری به نسبت درخشان می‌بینیم که در سرتاسر آسمان کشیده شده. [آن را از لبه و پهلو می‌بینیم-م]
همچنین اگر دور از آلودگی نوری شهر باشیم، نوار راه شیری را می‌توانیم در سرتاسر شب ببینیم.
نوار سمت چپ که کمتر دیده می‌شود، نور برجگاهی (منطقه‌البروجی) است- بازتاب نور خورشید از روی غبارهایی که در سامانه‌ی خورشید به گرد خورشید می‌گردند.
این نور بیشترین درخشش را نزدیک خورشید دارد و بنابراین بهترین زمان‌ها برای دیدنش درست پیش از طلوع آفتاب و درست پس از غروب آفتاب است.
نوار نور برجگاهی در برخی از شب‌های نیمکره‌ی شمالی، به ویژه در ماه‌های مارس و آوریل می‌تواند بسیار برجسته دیده شود.
تازه در سده‌ی ۲۱ بود که پی بردیم غبارهای برجگاهی عمدتا از دنباله‌دارهایی که از نزدیک مشتری گذشته‌اند پس زده شده.
این دو نوار را تنها زمان‌های ویژه‌ای از سال می‌توان مانند این تصویر کنار هم دید، آن هم در بخش‌هایی از آسمان.
این تصویر که کهکشان زن در زنجیر (آندرومدا) و یک شهاب هم در آن دیده می‌شود، در اواخر ماه ژانویه، بر فراز دریاچه‌ای یخ‌زده در کانگدین، سیچوان کشور چین گرفته شده.